کنکاشی پیرامون پیدایش و گسترش استفاده از انگشتر


انعکاس مطبوعات دریزدفردا


نشریه جامع میبد
حافظ: از لعل تو یابم گر انگشتری زنهار

صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد



انسان ها فطرتا ً به زینت و آرایش گرایش دارند؛ یعنی انسان ها مایلند که خود را زینت کنند تا دیگران به دیده تحسین به آنان بنگرند و آنها را دوست داشته باشند. به همین دلیل از دیرباز بر آن شدند تا وسایلی را برای آرایش و تزیین خویش بیابند که گاها ً این وسایل با استقبال دیگران روبرو شده و تقاضا برای آنها شدت می گرفت و موجب پدید آمدن شغل زیست شناسی گردید. در کنار این امر فطری انسان ها از همان اوایل به خواص سنگ ها و مواد کانی پی برده و آثاز آنان بر جسم و روح و روان را دریافتند و تجربه کردند و همین امور کافی بود که توجه آنان به سوی تزییناتی که در آن سنگ های نیمه قیمتی و یا گوهرها به کار رفته جلب شود. تا جاییکه برای بدست آوردن آنها حاضر به پرداخت مبالغ هنگفتی بودند و حتی بر سر تصاحب سنگ های باارزش و جواهرات نفیس ، جنگ ها در گرفت و خون ها ریخته شد. جالب آنجاست که تقاضای زیاد برای آنها عده ای را بر آن داشت تا در مورد این سنگ ها و کانی ها به تحقیقات زیاد بپردازند که به کشف انواع مختلف سنگ ها و فلزات قیمتی و خواص و اثرات گوناگون آنها انجامید. بر اساس شواهد و قراین و اسناد معتبر و متعددی که در دست است استفاده از خواص درمانی سنگ ها از دیرباز در میان اقوام مختلف به طرق گوناگون رایج بوده است. قدیمی ترین گزارش ها در مورد خواص درمانی سنگ ها به هزاره چهارم پیش از میلاد باز می گردد.

بر اساس گزارش های یاد شده که کهن ترین آنها مربوط به کتیبه های سومری و متون علوم ودائی مربوط به هند باستان می باشد از سنگ ها و گوهرها برای درمان و محافظت افراد در برابر بلاهای طبیعی و تأثیرات نامطلوب محیطی استفاده می شده است . در طب سنتی هند (ایورودا) دستورات دقیقی در مورد تهیه مخلوط حاوی الکل با سنگ های شفابخش وجود دارد که تا به امروز باقیست و در سراسر دنیا خصوصا ً در آمریکا و اروپا و هند بکار گرفته می شود.

در چین باستان نیز پزشکان از خواص ارتعاشی سنگ ها مطله بوده اند . در کتاب امپراطور زرد که حدود 500 سال قبل توسط (چی یو) گردآوری و نگاشته شده است مطالب زیادی در مورد سنگ ها و تأثیرات آنها بر بدن انسان آمده است.

لازم به ذکر است که کشور چین یکی از بزرگترین عرضه کنندگان گوهرها و سنگ های شفابخش در سراسر دنیا می باشد.

یوننیان باستان سنگ ها را در کیسه چرمی کوچک با خود حمل می کردند و یا به عنوان گردنبند به گردن می آویختند و بعضی به شکل پودر یا معجون بصورت خوراکی استفاده می نمودند تا از انواع ارواح پلید و بیماری ها و بلایا در امان بمانند.

ارسطو فیلسوف مشهور یونانی نیز از تأثیر سنگ های شفابخش صحبت کرده است. رومیان نیز تحت تأثیر آموزه های یونان و سایر تمدن های باستانی برای رفع بیماری و بد اقبالی سنگ ها را با خود حمل کرده و در وسایل جنگی خود مانند سپر و زره و شمشیر تعبیه می نمودند.

در دین مبین اسلام نیز استفاده از نگین انگشتر به مؤمنین توصیه شده است. بر اساس روایات متعدد که در کتب مختلف دینی آمده است ائمه اطهار علیهم السلام غالبا ً انگشتری بر دست داشته اند.

در دوره پس از اسلام ، دانشمندان بزرگ ایرانی به دلیل توجه اسلام به نگین انگشتر ، عنایت ویژه ای به گوهرها و سنگ ها داشته اند. در میان این دانشمندان می توان از افرادی چون صباح ابن عمرام منجم و مؤلف کتاب منافع الاحجار و ابن سینا حکیم بزرگ ایرانی نام برد. ابن سینا در درمان تمایل خود کشی از بلورهای آزاد (سیترین) استفاده می کرده است.

شاید بتوان گفت مهم ترین و باارزش ترین کتب گوهرشناسی ایرانیان (الحجاهر فی الجواهر) ابوریحان بیرونی به زبان عربی و رساله تنوخنامه ایلخانی معروف به رساله جوهریه به زبان فارسی است که در زمان هلاکوخان مغول (663-653 ه .ق) و به دستور وی توسط خواجه نصیرالدین طوسی نوشته شده که مشتمل بر منافع و خواص و صفات سنگ های قیمتی و گوهرها می باشد.

در اروپای قرون وسطی ، طبیبه مشهور خانم هیلدگارد که در قرن دوازدهم میلادی می زیسته است ، در کتاب فیزیکا می گوید: « پزشکان برای درمان بیماری ها باید دیید کُل نگر نسبت به وجود انسان داشته باشند و تأثیر عوامل محیطی نظیر ارتعاشات دریافتی از سنگ های شفابخش را نیز در درمان بیماری ها لحاظ کنند.»

پاراسلسوس ، پزشک پرآوازه اروپا در دوران رنسانس در مورد ویژگی های شفابخش سنگ ها و مواد معدنی و ارتباط این خواص با ساختمان فیزیکی و فرمول شیمیایی آنها مطالعه و بررسی نموده و پس از کسب تجربیات گوناگون و به دنبال پژوهش های زیاد به این نتیجه رسیده که از سنگ های ساییده شده و یا خرد شده می توان برای درمان علایم بیماری ها و علاج دلایل عمیق بیماری استفاده کرد.


یزدفردا


  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا