یزدفردا :فرازی از درس اخلاق آیت الله سید روح الله خاتمی (ره) .
 جلسه نخست
بعضى اشكال كرده اند  كه‌ اصلا دعا كردن معنى ندارد، زيرا خداوند عادل ‌و‌ حكيم است ‌و‌ هر‌ كار كه‌ مصلحت باشد انجام مى دهد. پس‌ حاجتى كه‌ از‌ خدا مى خواهى معنا ندارد، چون از‌ دو‌ حالت خارج نيست، يا‌ چيزى كه‌ از‌ خدا مى خواهى به‌ صلاح توست ‌و‌ خدا براى تو‌ مصلحت مى داند، كه‌ چه دعا بكنى ‌و‌ چه نكنى برمى آورد. ‌و‌ يا‌ مصلحت نيست، كه‌ هر‌ چه دعا بكنى خدا نمى دهد. بنابراين در‌ هر‌ حال دعا لغو است ‌و‌ ثمرى ندارد.
پاسخ اين اشكال، اين است كه‌ هر‌ چه را‌ خداوند به‌ كسى مى دهد، بنا به‌ مصلحت است . ولى يكى از‌ امورى كه‌ باعث مصلحت مى شود، دعا كردن است.
ميان دعا كردن ‌و‌ مستجاب شدن دعا با‌ متابعت افعال خدا از‌ مصلحتها ‌و‌ مقصدها منافاتى نيست.
از‌ اين گذشته، فايده دعا منحصر به‌ اين نيست كه‌ از‌ خدا چيزى بخواهيم ‌و‌ او‌ برآورد. بلكه خود دعا آثار نيكى براى كمال انسانى دارد. نفس دعا و راز ‌و‌ نياز كردن با‌ خدا- چه از‌ او‌ چيزى بخواهيم يا‌ نخواهيم، بدهد يا‌ ندهد- خود بالاترين عبادت است، در‌ تزكيه ‌و‌ تهذيب نفس انسان بسيار موثر است، موجب قرب انسان به‌ خداوند مى شود، ‌و‌ يكى از‌ بهترين راه هاى رسيدن به‌ كمال انسانى است.  
دعا ‌و‌ التماس ‌و‌ عجز ‌و‌ ناله كردن نفس را‌ ترقى مى دهد.

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا