فاطمه محسن زاده

 

هر شب

 

در آغوش پلک هایم هستی

 

و با حافظ

 

بغض می کنم

 

اگر به دست من افتد

 

فراق را بکشم

 

آرزوی قشنگی است

 

آخر نه خدا پیر است

 

و نه ما پیر

 

تازه به عشق هم بدهکاریم

 

به فال های حافظ

 

شماره ی غزلیّات سعدی

 

عاشقانه های شاملو

 

به جسارت فروغمان

 

قرن هاست با تمام خطوط تنت

 

و جغرافیای روحت

 

با یار آشنا

 

سخن آشنا گفته ام

 

و هنوز ادیسون به دنیا نیامده

 

تلفن اختراع نشده

 

عشقی مجازی نیست

 

و فراق سخت است

 

باور کن

 

وقتی پلک هایم خیس می شوند

 

و تو را در آواز پرندگانی که نمی شناسم

 

میان انبوه درختانی که نامشان را نمی دانم

 

اشک …

 

اشک …

 

حیف که شاعر نیستم

 

وگرنه ادامه می دادم

 

امّا می دانی ؟

 

چیزی توی سینه ام درد می کند

 

( صدای هق هق راوی می آید )

 

تمام سطرهایی را که ادامه داده ام

 

پاک می کنم

 

؛.............................؛ 

؛.............................؛ 

 

 

من شاعر نیستم

 

فقط دلم برایت تنگ شده است

 

و از دست تمام عاشقانه ها

 

کاری برنمی آید

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا