محمد سعید صالحی فیروزآبادی-حمله به سفارت انگلستان و ورود دانشجویان به سفارت تیری بود که از سوی خودمان به طرف خودمان شلیک شد.

1- ترور شهید علیمحمدی در سال گذشته و فرمان به ترور فرمانده قدس از سوی یکی از سناتورهای آمریکایی ، نمایانگر اوج عجز، ناامیدی و خشم رقبای کشورمان می باشد. چرا به جای کلمه دشمنان ،کلمه رقبا را به کار می برم؟زیرا ملت ایران نه ملتی ناامید است و نه عصبانی.ما تازه به خود آمده ایم.ما به خوبی علت عصبانیت رقبایمان را درک می کنیم.رقبایی که زمانی نه چندان دور خود را اربابان ما می دانستند.بدون اجازه آنان آب هم نمی خوردیم.از سفارتخانه هایشان برایمان دولت تعیین می کردند،کودتا می کردند، هر موقع که دلشان می خواست ملتمان را شقه شقه می کردند و شقه هایمان را به جان هم می انداختند، هندوانه زیر بغل رهبرانمان می گذاشتند و در زمانی که لازم می دیدند آنها را از اوج قدرت به ذلت می کشانیدند.چگونه عصبانیت آنها را درک نکنیم هنگامی که می بینیم قدرت تاثیرگذاریشان روز به روز در کشورمان و در منطقه رو به زوال است؟آنها را رقیب می نامم ، چون بر این باورم ظرفیت مردم ما به اندازه ای است که آنها را در آینده از تمامی دشمنی ها و ستم هایشان بر ملت ایران پشیمان خواهد نمود.

2-خداوند نعمتی بزرگ را به ما ارزانی داشته است.این نعمت احساساتمان می باشد.این نعمت سریعترین چیزی است که باعث می شود از اهمیت رویدادی با خبر شویم. احساساتمان متناسب با نوع و اهمیت رویداد واکنش نشان میدهد .و باعث می شود ما خوشحال ، ناراحت، عصبانی یا غمگین شویم.چنانچه این احساسات را در کنار آموزه ها و تجربیات حاصل عمرمان بگذاریم ، میتواند باعث تصمیم گیری های درست و سنجیده شود. این تصمیمات کمک می کند به خوبی بتوانیم از گلوگاهها و گردنه های زندگی عبور کنیم.اما چنانچه این احساسات آنی باعث آن شود تا تمامی دستاوردهای فکری خود و گذشتگانمان را به بوته فراموشی بسپاریم ، نعمت احساساتمان را با دست خود به نکبت تبدیل می نماییم.

در مورد اقدام اخیر دولت انگلستان و چند کشور دیگر در تحریم بانک مرکزی ایران ،عصبانیت دانشجویان امری طبیعی است. و اعتراض آنها در جلوی سفارت انگلستان می تواند به تصمیم گیران کشورمان یادآوری نماید که نمی توان با کشوری که دائما در حال عقده گشایی و ضربه زدن به منافع کشورمان می باشد،روابطی صمیمانه و در بالاترین سطح داشت.اما چنانچه این اعتراضات و احساسات بخواهد باعث تخریب تمامی دستاوردهای اطلاعاتی چند ده ساله کشورمان در حوزه روابط خارجی شود، تیری است که از سوی خودمان به طرف خودمان شلیک شده است.

3-نبایستی بگذاریم چند کشور با اعمالشان ما را عصبانی کنند.ما ملتی قدرتمندیم چون ملتی نجیب هستیم .ما چیزی به جز حقوق قانونی خودمان نمی خواهیم.برای رسیدن به این حقوق نیز استواریم .عصبانیت در شان ملتی نیست که به حقوق خود آگاه شده و سرافرازانه در حال رسیدن به آن است. عصبانیت لایق زیاده خواهانی است که به طور مداوم خواهان دخالت در روند پیشرفت ملتها و جلوگیری از روند بومی ملتها به سوی پیشرفت و خودآگاهی می باشند، اما خود را ناتوان در جلوگیری از پیشرفت ملتها می یابند.

4- اساسی ترین وظیفه دانش سیاست و دیپلماسی تاثیرگذاری و تغییر دادن رفتار طرف مقابل می باشد.و مهمترین راه تغییر رفتار طرف روبرویمان ، پاداش یا تنبیه می باشد.چنانچه به علت کارهای خوب طرف مقابلمان مغرور شویم و پیام تنبیه برایش بفرستیم و یا به علت کارهای بد و اعمال خصمانه طرف مقابلمان بترسیم و پیام پاداش برایش ارسال کنیم ، بدترین ضربه را به خودمان وارد نموده ایم. متاسفانه در گذشته در برخی از موارد پیامهای اشتباه را به کشورهای رقیبمان ارسال نموده ایم و این پیامهای اشتباه باعث گستاخی بیشتر رقبای کشورمان شده است. به هر حال نکته مهم این است: سفارتخانه کشورها یک ابزار است.سفارتخانه ها  یک ابزار مهم برای ارسال پیامهای به موقع پاداش و تنبیه  برای ایجاد تغییر رفتار در آنها می باشد.هیچگاه نبایستی خود را از داشتن چنین ابزاری محروم نماییم. منافع ما این را میطلبد که به طور مداوم از این ابزار استفاده شود تا پیامهای پاداش وتنبیه ما فرستاده شود.حرمت سفارتخانه ها حتی در هنگام جنگ نیز نبایستی شکسته شود.چون در حال جنگ نیز به این ابزار پیام رسانی احتیاج داریم.چگونگی و سطح این ارتباطات چیزی است که تصمیم گیرندگان روابط خارجی و نمایندگان ملتمان بایستی دائما در حال ارزیابی آن باشند و خود این موضوع در حوزه پیامهای تنبیه و پاداش قرار می گیرد.

5- ما همانطوریکه با زیاده خواهی بیگانگان سختگیرانه عمل میکنیم و به کسی باجی نخواهیم داد،بایستی به طور جدی و سختگیرانه با اشتباهات خودمان برخورد نماییم.دنیا بایستی بداند و بفهمد که ما با کسی شوخی نداریم. حتی اگر این شخص یا اشخاص اتباع کشور خودمان باشند.در این مورد وظیفه کشور ما و پلیس ما حفاظت جدی از سفارت انگلستان بود.ما متاسفانه نتوانستیم از ورود دانشجویان به داخل سفارت جلوگیری کنیم و پلیس نتوانست اقتدار لازم را از خود و در زمان مناسب نشان دهد.عذرخواهی رسمی از انگلستان و حتی جبران خسارت نه تنها چیزی را از شکوه ملت ما کم نخواهد کرد ، بلکه نشاندهنده عزم صد چندان ملت ایران برای بدست آوردن حقوق خویش می باشد.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا