زندگي بي نظير بوتو به روايت تصوير

اين پرتره یکی از آخرین عکس های بی نظیر بوتو است. این عکس در یکی از میتینگ های انتخاباتی در 27 دسامبر 2007، یعنی کمی پیش از آنکه قربانی حادثه تروریستی قرار گیرد، گرفته شده است.

در 28 ژوئن 1972، علی بوتو رئیس جمهور پاکستان، در زیر نگاه های دخترش بی نظیر که متولد 1953 شد، دستان ایندیرا گاندی نخست وزیر پاکستان را می فشارد.

در 28 ژوئن 1972، بی نظیر بوتو در کنار وزیر امور خارجه پدرش، سواران سینگه ایستاده است.

بی نظیر بوتو کاخ دادگستری گراس را در 7 نوامبر 1985 ترک می کند. او در جلسه رسیدگی به پرونده مرگ مشکوک برادرش شهنواز بوتو که در ماه اوت همان سال از کن به پاکستان برگشته بود شرکت داشته است.

پدر این کودک یکی از نظامیان حزب مردم پاکستان (PPP) بوده است. در 18 آوریل 1986 بی نظیر بوتو به عکس این افسر پلیس که در یکی از عملیات ها کشته شده است نگاه می کند. در حالی که حامیان این حزب علیه دستگیری رهبر وقت آن دست به تظاهرات زده اند.

در 14 اوت 1986، بی نظیر رهبری حزب مردم پاکستان (PPP) را از زمان مرگ پدرش در 1979 به دست دارد. او هفت سال گذشته را در تبعید به سر برده است و در دانشگاه هاروارد تحصیل کرده است.

تصویری از بی نظیر در هنگام برگزاری تجمع چهار روزه در 4 نوامبر 1986

در 18 دسامبر 1987 بی نظیر با عاصف علی زرداری ازدواج می کند.

او به عنوان اولین ملکه و زنی است که کشور مسلمان پاکستان که پیش از این مستعمره انگلستان بود را اداره می کند. در 2 دسامبر 1988 او نخست وزیر کشورش شد.

در 21 اوت 1989، بی نظیر بوتو از نیروهای مستقر در مرز هند و پاکستان در کشمیر بازدید به عمل می آورد.

در 6 ژوئن 1989 که او نخست وزیر کشورش است، برای ملاقات با بوش پدر در واشنگتن حضور دارد.

بی نظیر بوتو در 20 فوریه 1990 در اسلام آباد، پذیرای فرانسوا میتران، رئیس جمهور وقت فرانسه است. در ماه اوت دولت او برکنار شد و او را به سوء استفاده از قدرت متهم کردند. به همین علت او انتخابات را از دست می دهد.

در 26 مارس 1995، بی نظیر که از 1993 بار دیگر به قدرت رسیده است، با هیلاری کلینتون همسر رئیس جمهور وقت آمریکا، بیل کلینتون ناهار می خورد.

در 25 اکتبر 1995، ژاک شیراک رئیس جمهور فرانسه بی نظیر بوتو را در کاخ الیزه استقبال می کند.

در 17 مارس 1997، کاپیتان تیم، جام جهانی کریکت را در زیر تشویق های بی نظیر به بالای سر می برد.

در 13 سپتامبر 1996،در اسلام آباد، بی نظیر بوتو که کنار همسرش ایستاده است، فرزندان خود را به یاسر عرفات نشان می دهد.

بی نظیر بوتو که در نوامبر 1996 بار دیگر از قدرت منفصل شد، تجمعاتی نظیر این تجمع را در 28 ژانویه 1998 و پیش از برگزاری انتخابات ترتیب می دهد.

27 فوریه 1997، بی نظیر بوتو در کنار مادرش نصرت، در یک سکانس انتخاباتی.

در 22 فوریه 1997 در جریان تحقیقات راجع به مرگ برادرش میر مرتضی بوتو که کمی پیش از انحلال دولتش در 20 دسامبر 1996 به قتل رسید.

در 7 اکتبر 1997، ملکه انگلستان الیزابت دوم و بی نظیر بوتو که در این زمان رهبر حزب مخالف دولت حاکم پاکستان است دیدار می کند.

بی نظیر بوتو از زندانی که شوهرش از نوامبر 1996 به اتهام مشارکت در قتل برادر زن خود میر مرتضی بوتو در آن حبس است، خارج می شود.

در 11 مارس 1999، بی نظیر بوتو در پارلمان اسلام آباد، علیه رئیس جمهور رفیق طرار و نخست وزیر نواز شریف می شورد.

دوران تبعید طولانی مدت برای بی نظیر بوتو. 15 آوریل 1999 او در آپارتمانش در لندن نشسته است. او و همسرش در پاکستان به تطمیع محکوم شده اند. کمی بعد از این تاریخ او به امارات متحده عربی خواهد رفت.

بی نظیر بوتو در 25 نوامبر 2001 با سونیا گاندی، رهبر حزب "کنگره" هندوستان دیدار می کند.

بی نظیر بوتو که 8 سال از کشورش دور بوده است در 18 اکتبر 2007 به آنجا برمی گردد. در شهری که قرار است به آنجا بیاید، تمثال بزرگی از او نصب شده است.

ورود بی نظیر بوتو در 18 اکتبر 2007 در کراچی، برای به عهده گرفتن هدایت حزب مردم پاکستان در مبارزات انتخاباتی.

بی نظیر بوتو در جمع مردمی که 18 اکتبر 2007 برای حمایت از او تجمع کرده اند حضور دارد. در این روز بیش از 100 هزار نفر در خیابان ها حاضر بودند.

بازگشت او با حادثه تروریستی همراه بود که طی آن بیش از 100 نفر کشته و 150 نفر زخمی بر جا گذاشت. در 18 اکتبر 2007، دو بمب بر سر مسیر او منفجر شدند.

بی نظیر بوتو، در میان گارد محافظتی برای شرکت در نشستی انتخاباتی که قرار است در 27 اکتبر 2007 در شخر لارکانا، در 480 کیلومتری کراچی برگزار شود.

در 16 نوامبر 2007، بی نظیر در کنفرانس مطبوعاتی در اقامتگاهش در لاهور که از یک هفته قبل در آنجا حاضر است، شرکت می کند. به گفته پرویز مشرف این کار به خاطر حفظ امنیت او انجام شده است.

در 17 دسامبر 2007 بی نظیر در جمع طرفداران خود در حیدر آباد سخنرانی می کند. سخنرانی او در مورد انتخابات مجلس قانونگذاری که در 8 ژانویه 2008 برگزار خواهد شد می باشد.