محمد خسروی هفته نامه آيينه يزد

آنها برای از هم دریدن زنجیره بهم پیوسته بیماری امروز، از همگان خواسته‌اند تا از اجتماعات و گردهم‌آیی بپرهیزیم. از سفر به دیار دور و نزدیک منصرف شویم. بهداشت فردی و جمعی را مراعات کنیم که البته برای عبور از بحران، پذیرش سفارش‌های آنان به حکم عقل و شرع بر هر انسان عاقل و فهیمی ضروری و واجب است و در این صورت است که می‌توان از این آزمون دشوار پیروزمند بدر آمد.

محمد خسروی- ایران عزیز ما در درازنای تاریخ خود دشواری‌های گران را از سر گذرانیده است و بارها از بوته آزمون‌های سخت و ستوه‌آور تاریخی سربلند و پیروزمند بدر آمده است. امروز که مردان و زنان این سرزمین پهناور را رنج بیماری عالم‌گیر می‌آزارد بی‌گمان این آزمون سخت و سترگ را ملت بزرگ ایران در پس پشت خواهد نهاد. یکایک فرزندان این مرز و بوم با همبستگی و پیوستگی و دانایی و تلاش دمادم دست در دست یکدیگر و به دور از هرگونه دوگانگی و افتراق بر این سیمای ناهنجار بیماری گَرد مرگ خواهند افشاند و در خاک تیره او را مدفون خواهند ساخت. این عزم عظیم که از ناحیه پزشکان و پرستاران و کلیه کادر درمانی در عرصه کشور فرصت ظهور و بروز یافته اعجاب‌انگیز و شگفتی‌آور است. این همه از خودگذشتگی و بردباری و در مرکز بیماری و رنجوری خود را وقف هم‌وطنان و دردمندان ساختن، اوج ایثار است. پرستاران، این سربازان بی‌ادعای خط‌شکن، که در صف اول نابودی این دشمن گستاخ سر از پا نمی‌شناسند چگونه روزان و شبان بسیاری را جلوی چشم ملت هشیار «رنج خود و راحت یاران طلبیده‌اند» تا درد بیماری را تسکین دهند و از رنج او بکاهند. به قول پروین: عافیت از طبیب تنها نیست/ هم ز دارو هم از پرستار است.

و خدای بزرگ آگاه است که چه شرایط دشوار و صعبی بر این سربازان سلامت می‌گذرد و چه اندوه عظیمی به اندیشه و افکار همسران و فرزندان و بستگانشان هجوم می‌آورد که اینان خود در معرض خطر و در تیررس دشمن ناجوانمردند. و کم نیستند پرستارانی که در این وضعیت ناهنجار جان عزیز در راه پرستاری بیماران نهادند و شهید راه سلامت دیگران شدند. رحمت و رضوان خداوند بر آن جان‌های پاک باد. چه زیباست سیمای تابناک آن خانم پرستاری که خود باردار است و به صیانت و پرستاری دیگران برای سلامت فرزند درون نیازمند است امّا بی‌پروا و شجاعانه اعلام می‌دارد که چندین شبانه‌روز است که محل کار و خدمتگزاری بیماران را حتی برای لحظه‌ای استراحت ترک نکرده است. او مصداق این بیت زیبای صائب است که: درد دل بیمار به هرکس نتوان گفت/ این جنس گران را به پرستار فروشند.

پرستاران از جمله کارکنانی هستند که با کسر و کمبودها و حداقل‌ها ساخته‌اند. همچون آن عده از کارکنان دولت که حقوقشان ناچیز است پس در این موقعیت شائبه مطالبه دستمزد افزون‌تر از ساحت آنان دور است. خدمتشان بی‌بدیل و همتشان والاست. جز خداوند بزرگ که شاهد و ناظر اعمال بندگان است هیچکس را توان جبران این فداکاری‌ها نیست. ساده‌انگاری و بی‌مبالاتی است که در این فضای هراس‌انگیز تذکرات و پیشنهادها و توصیه‌های این پیش‌تازان جبهه سلامت را از جمله پرستاران فرشته‌خو که بال محبت و مهر خویش را زیر پای بیماران و رنجوران و مبتلایان بستری در بیمارستان‌ها گسترده‌اند، نادیده انگاریم و به هیچ بگیریم و آنچه را خواسته‌اند فراموش کنیم. آنها برای از هم دریدن زنجیره بهم پیوسته بیماری امروز، از همگان خواسته‌اند تا از اجتماعات و گردهم‌آیی بپرهیزیم. از سفر به دیار دور و نزدیک منصرف شویم. بهداشت فردی و جمعی را مراعات کنیم که البته برای عبور از بحران، پذیرش سفارش‌های آنان به حکم عقل و شرع بر هر انسان عاقل و فهیمی ضروری و واجب است و در این صورت است که می‌توان از این آزمون دشوار پیروزمند بدر آمد.

اینک بهار دل‌افروز و نوروز پیروز از راه می‌رسد. روزگار شکفتگی و شادمانی. هنگام رویش طبیعت و نازش دل‌انگیز خلقت چه زیباست بهاران!! چه فرحبخش است جویباران و سبزه‌زاران!! چه شورانگیز است نوای بلبلان و هزاران!. پیام بهار این است که شادمانی و شکفتگی برونی را به درون ببریم. خویشتن را شادمانه بشکفانیم. ما بارها آشکارا نشان داده‌ایم که می‌توانیم از ویرانی، آبادانی و از اندوه، شادی و از خواری، والایی و از تیرگی، روشنایی بسازیم این‌بار نیز می‌باید آشکار و استوار نشان دهیم که بر آنچه پیش آمده است چیره خواهیم شد. از ژرفای دل و اعماق وجود و با نهایت صمیمیت باید از پزشکان و پرستاران و کارکنان کلیه بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های سراسر کشور که شبانه‌روز با تلاش مستمر می‌کوشند که هم‌میهنان را از رنج این بیماری دور بدارند و درمان کنند سپاس می‌گذاریم و یکدل و یک زبان تکرار می‌کنیم این بیت عمان سامانی را که: باز دل را نوبت بیماری است/ ای پرستاران زمان یاری است.

دیگر بار از فرماندهان و افسران و سربازان خط مقدم جبهه سلامت متشکریم و از آنان درخواست داریم که بعضی حرمت‌شکنی‌ها، کج‌خلقی‌ها، تنگ‌نظری‌ها و بی‌مبالاتی‌ها را به دل نگیرند و بر عزم راسخ و استوار خویش تا از بین بردن کامل بیماری و شفای تمامی بیماران از پای ننشینند زیرا آنان که با مبدا عالم هستی ارتباط و پیوند دارند به خلق خدا محبت می‌کنند. بیماران را ضمن مداوا امید می‌بخشند و چون کشتی نجات بر روی امواج طوفانی‌اند.
حسن ختام این مقوله را با دو بیت شعر زیبا به پایان می‌آوریم که:
آمد بهار و گیتی زیبا شد و دلارام/ خندان و خرم آمد از خار تا به خارا
در این زمانِ زیبا دژ بر بهار بستن/ تلخ و تُرُش نشستی یارا، ‌که راست یارا(1)
یزدان پاک، نهاد و درونتان را خرمی و وجودتان را طراوت و شادمانی بخشد. بیماران را از اندوه بیماری برهاند و خانواده‌هایشان را از گزند و آسیب نگه دارد و جامه رحمت و غفران خویش بر درگذشتگان فرو پوشد. چنین باد.
پی‌نوشت:
1- برگرفته از گفتار دکتر جلال‌الدین کزازی

لینک کوتاه: http://ayenehyazd.ir/9iidF
  • نویسنده : محمد خسروی
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا