بانوى بانوان، حضرت زهرا(س) همچنان پس از گذشت قرنها، براى همه بشریت به ویژه زنان و دختران " اسوه" است.

 روز ولادت او را به نام "روز زن" و "روز مادر" نام نهاده اند، تا همه زنان مسلمان و مادران نمونه، از فضایل و شایستگی ِ هاى آن سرمشق خوبی ها، الگو بگیرند.

جلوه هاى الگویى آن بانوی بزرگوار، براى نسل امروز فراوان است. در جنبه هاى فردى و اجتماعى، عبادى و سیاسى، اخلاق و معاشرت، تربیت و خانه دارى، عبادت و بندگى، علم و دین آموزى و... مى‏تواند سرمشق ما قرار گیرد و اگر به این "آینه کمال" بنگریم، جلوه هاى فضیلت را خواهیم دید و شناخت.

پیروان سیره حضرت زهرا (س) همچون او باید اهل ذکر، دعا، خلوت، تهجد و نماز باشند. حضرت فاطمه(س) بسیار شیفته عبادت و نیایش به درگاه الهى بود. دلش پیوسته با پروردگارش بود. آنقدر در پیشگاه خدا به عبادت مى‏ایستاد که قدم هایش ورم مى کرد و هرگز از نماز و دعا و نیایش خسته نمى‏ّ شد، بلکه لذت معنوى او در عبادت بود.

در نمازهایش از خوف خدا مى‏گریست. براى هر روز از روزهاى هفته و تعقیبات نماز، دعاهای ویژه ای داشت. در کتابهاى دعا، متن دعاها و ذکرهاى روزانه و تعقیبات نماز آن بانوى بزرگ آمده است. در دعاهایش براى زنان و مردان مؤمن دعا می کرد و ولى براى خود دعا نمى‏کرد. وقتى علی مى‏پرسیدند، مى‏فرمود: اول همسایه، سپس خانه.

تسبیحات حضرت زهرا(س) از برکات آن بانوی بزرگوار است. روزى خسته از کارهاى طاقت فرسا، با دست هاى تاول زده به محضر پیامبر خدا(ص) رفت تا براى کمک در انجام کارهاى خانه خدمتکاری براى خود بگیرد. رسول خدا (ص) بهتر از خدمتکار را به او عطا کرد، یعنى "تسبیحات حضرت زهرا(س) این ذکرهاى شریف را حضرت جبرئیل(ع) از سوى خداوند آورد و به حضرتش تعلیم داد.

فضایل تسبیحات حضرت زهرات (س) آنقدر زیاد است که حضرت امام باقر (ع) می فرمایند: خداوند در حمد و ستایش به چیزی برتر از تسبیح فاطمه (س) عبادت نشده است.

الهام و نیرو گرفتن از یاد خدا براى غلبه بر دشواری‌هاى زندگى، انس او با محراب عبادت و خلوت او در پیشگاه پروردگار و عشقى که فاطمه (س)به نماز داشت، او را محبوب خدا و حبیب رسول خدا ساخته بود.

حضرت زهرا(س) محبوب پیامبر(ص) و در زهد و عبادت و خوبى، یادآور صفات و فضایل مادرش حضرت خدیجه کبری(س) بود. ادب و متانت او در گفتار، زبانزد و معروف بود و اخلاق و نشست و برخاست او، به پدرش پیامبر خدا شباهت داشت.

حضرت رسول(ص) هنگام دیدار با او، دست دخترش را مى‏بوسید و به او خوشامد مى‏گفت و او را در جاى مخصوص خودش مى‏نشاند. فاطمه زهرا(س) نیز همین ادب را در مورد پدرش داشت و هنگام ملاقات با پدر، دست او را مى‏بوسید.

 

 

  • نویسنده : یزدفردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا