یزدفردا

راضیه حسینی:

در حال حاضر تنها چیز غیرمنطقی ما مردم و جیبمان هستیم. قیمت‌ها که به‌صورت کاملاً منطقی در حال افزایش هستند، تورم هم که مثل همیشه و در جهت مثبت رو به بالاست، فقط ما هستیم که با سرعت به سمت قعر خط‌فقر در حرکتیم و کم مانده مناطق جدیدی را حفاری کنیم.

یعنی اگر همین‌طور در خلاف جهت تمام مسائل منطقی کشور پیش برویم، می‌توانیم عوض سرزمین، ته‌زمین‌های جدیدی کشف، و به نام خودمان ثبت کنیم! مثلاً ممکن است با همین روند منطقی گرانی، به جایی برسیم که موجودات زیرزمینی هم تابه‌حال پیدایش نکرده بودند، بعد می‌توانیم به نام خودمان ثبتش کنیم. مثلاً اسمش را بگذاریم «ته‌زمین بی‌منطق‌های سرگردان» یا «ته‌زمین آرزوها»

شاید آن‌جا کمی منطقی به نظر برسیم. مجبور نباشیم برای رسیدن به قیمت‌های عادی و متعادل در نامتعادل‌ترین حالت ممکن زندگی و کار کنیم.

با جیب خالی که از بس داخلش دنبال پول گشته‌ایم سوراخ شده است، مالیات بدهیم و هر روز بیشتر از قبل تعادل مملکت را به هم بریزیم.

به نظرمان ریشه‌ی تمام مشکلات مملکت ما هستیم. شما فکر کنید اگر نبودیم همه چیز روی مدار منطق و تعادل پیش می‌رفت و هیچ اتفاقی رخ نمی‌داد، ولی حالا که هستیم مسئولان بیچاره مجبورند برای رسیدن ما به هر چیز، کلی مکث کنند، مدام از قیمت‌های منطقی بخواهند، آرام‌تر حرکت کنند، از تورمی که سوار بر اسب مسابقه در حال تاختن است، خواهش کنند به‌خاطر ما که سوار بر الاغ پیر خسته‌ایم، کمی آرام‌تر برود؛

ولی تا کجا و چه‌قدر می‌توانند صبر کنند؟ حتی گاوها، گوسفندها و مرغ‌ها هم مدت‌هاست از ما جلو زنده‌اند. همین پیش پای‌تان چند مرغ و خروس را دیدیم که در آسمان پرواز می‌کردند و در کمال تعجب تخم‌مرغ‌ها هم پشت سرشان به پرواز درآمده بودند. آن وقت ما و الاغ‌مان در گل گیر کرده بودیم و نمی‌توانستیم بیرون بیاییم.

ما که می‌گوییم دیگر منتظر نمانید و سرعت‌تان را به خاطرمان کم نکنید. بتازید، پرواز کنید و لذت ببرید. شاید همین فردا ماهی‌ها هم از بالای سرمان گذشتند، کسی چه می‌داند؟