یزدفردا

در روز سیزدهم،پس از آنکه اسرا و سر های مقدس شهدا را در کوفه گردانیدند ، ابن زیاد در کاخ خود نشست و دستور داد سر مطهر امام حسین علیه السلام را در برابرش گذاشتند . آنگاه زنان و کودکان آن حضرت را به همراه امام سجاد علیه السلام در حالی که به طناب بسته بودند – وارد مجلس نموده ، در برابر تخت آن ملعون ایستاده نگاه داشتند . در این حال درباریان آن ملعون به تماشا ایستاده بودند .

پس از مجلس شوم ابن زیاد ، اهل بیت علیهم السلام را با غل و زنجیر وارد زندان کوفه نمودند …ابن زیاد به مدینه و شام نامه نوشت و خبر شهادت امام حسین علیه السلام را منتشر ساخت ..

شهادت عبدالله بن عفیف

عبدالله بن عفیف ازدی بزرگواری از اصحاب امیر المؤمنین علیه السلام  بود و در جنگ های جمل و صفین دو چشم خود را از دست داده بود . لذا مشغول عبادت بود .
او هنگامی که شنید پسر زیاد ملعون به امیر المؤمنین و امام حسین علیهما السلام نسبت کذب می دهد ، از میان جمعیت بر خاست و گفت :ساکت باش ای پسر مرجانه ، دروغگو تویی و پدر تو که به تو این مقام را داد . ای دشمن خدا ! فرزندان پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را می کشی و در منابر مؤمنین این چنین سخن می گویی ؟ مأموران خواستند معترض او شوند که با کمک قبیله اش به خانه رفت ، ولی بعد آمدند و خانه او را محاصره کردند . پس از رشادت های او و دخترش دستگیر شد و همان طور که از خدا خواسته بود به دست بدترین خلق یعنی ابن زیاد به شهادت رسید .

در خصوص نقش حضرت سجاد (ع) وزینب کبری(س) در افشاگری های ظلم بنی امیه پس از واقعه عاشورا جای بحث بسیار ومفصل است و همین جمله را میتوان گفت که:..کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود…..