سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا غزل "

.در ستایش شاهزاده آزاده شاه خلیل الله:

حــســن تــرا کــه آمـده خــط گــرد لــشــکــرش/

بـس مـلـک دل هـنـوز کـه گـردد مـسـخـرش

" را در ادامه می خوانید: روحش شاد

در ستایش شاهزاده آزاده شاه خلیل الله

حــســن تــرا کــه آمـده خــط گــرد لــشــکــرش	بـس مـلـک دل هـنـوز کـه گـردد مـسـخـرش
رویـــی ز اول خــــطـــش آغـــاز رســـتــــخـــیـــز	گویی ز اهل عشق چـو صحـرای محـشـرش
خـورشـیـد لـعـل پــوش چـگـویـم کـنـایـه ایـسـت	چـون مـاه لـیک هـالـه ای از طـوق عـنـبـرش
هرچند تـوتـی است خطت ، چون در آتـش است	بـر مـن مـگـیر نکـتـه چـو خـوانم سـمـندرش
خـاکی که عـکس روی تـواش کان لعـل سـاخـت	ســازد زمـیـن صــومـعــه یـاقــوت احــمــرش
رویـت مـگـر بـجـای خـلـیل اسـت ورنـه چـیـسـت	در یـکــدگــر شــکــســتــن بــتــهــای آذرش
زان غــمـزه الـامـان کــه اجــل نـوحــه مـی کــنـد	بـر سـینه ای کـه نـوک فـرو بـرده خـنـجـرش
از رشـــــک رشـــــتـــــه در او گــــریــــه صــــدف	انــدر گــلــو گــره شــد خــوانـنــد گــوهـرش
شـــیــریــنــی فـــراغ کـــنـــد تـــلـــخ در مـــذاق	زهـری کـه آشــکـار شــد از طـرف شـکـرش
بــلـبــل تـرانـه مـی کـشـد از گـل بـه سـبــزه وار	تـــا دیــده بـــر کــنــاره گــل ســبـــزه تــرش
یـــارب کـــه بــــاد دولـــت خـــوبـــیـــش بـــردوام	لــطــف یــگــانــه دو جـــهــان یــار و یــاورش
بــرهـان دیـن ســمــی خــلــیـل صــنـم شــکــن	کآمـد حــریـم کـعـبــه جــان ســاحــت درش
مـی خــواســت مــرغ وهـم کــه بــر بــام او پــرد	مقراض شـد بـه قطع پـرش هر دو شهپـرش
بـــر زلــف حــور روز چــو عــنــبــر کــنــد ســیــاه	دودی کــه روز بـــزم بـــرآیــد ز مــجـــمــرش
جــوشــن شــکــاف یــخ نــشــود تــیــغ آفــتــاب	در ســایــه عــدالــت انــصــاف گــســتـــرش
گـردون بـه داد شـاهی دهـرش چـرا کـه هسـت	ایـن مـلـک زیـب دیـگـر وزو نـیـســت زیـورش
بـی تـخـت خـسروی سر تـاجـش سـتـاره سـای	شــاه جـــهــانــیــان نــه و آفــاق چــاکــرش
کـــشــــتــــی نـــوح در دم تــــوفــــان قـــهـــر او	نـه بــادبــان بــه جـای بــمـانـد نـه لـنـگـرش
بـرق آمـده سـت و بـر سـم او بـوسـه مـی دهـد	نــبــود شــرر جــهــنــده ز نــعــل تــکــاورش
گـنـج اسـت و مـار ، مـار چـه گـفـتــم، زبــان مـار	زهــر آبـــدار تــیــغ مــرصــع بـــه جــوهــرش
ای سـروری که هر که سرش خـاک پـای تـسـت	زیـبــد بــه ســر ز تــاج زر مــهــر افــســرش
تـــیــغـــت مـــیــان هـــر دو صـــفـــا آورد پـــدیــد	خصمت که دشمنی ست میان تن و سرش
در مـــهــد مـــدعـــای تـــواش پـــرورش دهــنـــد	هـر طــفــل نـه پــدر کــه بــود چــار مـادرش
در دفــع تــیــر حــادثــه پــیــشــت ســپــر شــود	چــــتــــر مـــرصـــع فـــلـــک و قـــبــــه زرش
بــودی اگــر چــو رای تــو بــنــمــودی آب خــضــر	آیـیـنـه ای کـه جـلـوه نـمـا شـد سـکـنـدرش
آراســت چــرخ حــلـقـه پــرویـن بــه شـب چــراغ	خـاص از پـی همـین کـه کـنی حـلـقـه درش
شـد خــضـر راه بــخــت تــو نـخـلـی کـه نـار طـور	شــمـع ره کـلـیـم شــد از شــاخ اخــضــرش
گـر مـهـر در تــو کـج نـگـردد بــشــکـنـد ســپــهـر	در دیـده آن خـطـوط شـعـای چـو نـشـتــرش
انــداخـــت دســـت آمــر نــهــیــت بـــریــده ســر	زر را بـه جـرم ایـنـکـه شـرابــسـت دخـتـرش
نـهـی تــو شـد چـنـان کـه دو پــرگـالـه دو صـبــح	دوزد عــروس مــهـر بــه هـم بــهـر چــادرش
گــر زهــره رابـــه بـــزم نــشـــاط تـــو ره دهــنــد	جــاروب فـرش بــزم شــود طـرف مـعـجــرش
دف پـــاره کـــرد چـــرخ بـــه بـــزم مــخـــالــفـــت	غـربــال خـاک بــیـز بــلـا سـاخـت چـنـبــرش
دهــقـــان زرع قـــدر تـــرا کـــی کـــنـــد قـــبـــول	گــردون کـــهــنــه فـــلــک و گــاو لــاغـــرش
یــک بـــار اگــر ز مــشــرق رایــت کــنــد طــلــوع	مــن بـــعــد مــهــر یــاد نــیــایــد ز خـــاورش
طـبـعـت کـه زاده خـلـف جـود و بـخـشـش اسـت	بــحـر اسـت یـک بــرادر و کـان یـک بــرادرش
رخــش بـــراق فــعــل تــو زیــبـــد بـــه وقــت آب	ســطــل مــه ســه روزه پــر از آب کــوثــرش
مـی خـوانـمـش سـپــهـر ولـی گـر بــود سـپــهـر	بــا چــار مـاه عـیـد مـقـارن شـش اخــتــرش
در حـیـرتـم کـه چـون ز درون بــر بــرون بــتــاخـت	روز نـخـسـت گـشـت چــو صـورت مـصـورش
انــدر عــنــان او نـفــس بــرق ســوخــتــه ســت	چـون غـاشـیـه بـه دوش بـرد بـاد صـرصـرش
ســـد دایــره نــمــوده ز پـــرگــار دســـت و پـــای	یــک دم کــه ره فــتـــاد بـــه چــرخ مــدورش
قـــطـــب ســـپـــهـــر گـــر بــــه تـــه پـــا در آورد	چــون لــام الــف کــنـد الـف خــط مـحــورش
سـازد ز نـعـل و مـیـخ سـرش هـمـچـو روی تــیـر	در بــیـشــه گـر گـذار فـتــد بــر غـضـنـفـرش
عــاجــز ز وصــف شــکــل ویـم کــز ســبــک روی	انـدیـشــه در نـیـافــت ســراپــای پــیـکــرش
شاهی بـه پـشت زینش و بـازی بـه روی دسـت	بـازی عـقـاب گـشـتـه زبـون چـون کـبـوتـرش
بــازی کــه نـســر طــایـر و واقــع کــنــد شــکــار	گــردد شـــکــارگــاه اگــر چـــرخ اخـــضــرش
آرد بــــــه ضــــــرب گـــــردنـــــی از اوج غـــــاز را	بـیـنـد بـه جـوی کـاهـکـشـان گـر شـنـاورش
افــتــد عــقــاب و رقـص کـنـان پــرزنـد بــه خــاک	چـون طـبـل بـاز سـاز شـد وبـانگ شـهپـرش
آرد شــکــســت و بـــر ســپــه کــرکــس ار بـــود	ســد لـشــکـر غـراب ســیـاهـی لـشـکـرش
بردست شه ننشسته چو شاهی به تخت بخت	زین پـایه گـشـتـه شـاهی مـرغـان مـقـررش
سـیمـرغ رفـت شـاهـی مـرغـان بـه او گـذاشـت	وز خــوف تــا بــه حــشــر نــیــایـد بــرابــرش
گــر یــابـــد آن کــلــاه کــه دارد ز دســـت شـــاه	بــر طـرف ســر نـهـد عـوض تــاج قـیـصــرش
وحـشـی ز حـرف اسـب زبــان بـسـت و ذکـر بـاز	کـز وصـف عـاجــز اســت زبــان سـخــنـورش
تــا هـر کـرا ز دولـت و بــخـت اسـت اسـب و بــار	گــردد شــکــار کــام دل آســان مــیـســرش
زیـن نـوع بــاز و اســب کـه گـفـتــم هـزار بــیـش	بـــادا بــه زیــر ران و ســر دســت نــوکــرش

و یادش گرامی باد