یزدفردا

سید عبدالرحیم رحیمی شاعر طبسی، در غم خاموشی شمع وجود شیخ‌الشعرای طبس، زنده یاد استاد محمدحسین فدائی چیروکی شعری سروده که به این شرح است:

فدائی شاعر شیرین‌زبان رفت ؛ بسان شمع بود و از میان رفت

چو بشنید «ارجعی» از جانب دوست ؛ سبک‌بال و شتابان بی‌امان رفت

محب اهل بیت و آل‌طاها ؛ مصیبت‌خوان شاه بی‌کسان رفت

به دل عشق حسین و کربلا داشت ؛ سوی محبوب خود، با پای جان رفت

نمی‌گردد فراقش باور من ؛ به‌سوی جنت حق ناگهان رفت

فدایی از زمین تا عرش رفته ؛ ز هجرانش فقان از جان‌مان رفت

بسی هجران او تلخ است و دشوار ؛ کزآن بس اشک از چشمان‌مان رفت

طبس شد سرفراز از شهرت او ؛ تو گویی شمع بزم شاعران رفت

خوشا بر ذوق و آن اشعار نابش ؛ طبس را شاعری شیرین‌زبان رفت

چه آثاری نکو زان مرد مانده ؛ ولی صاحب‌اثر از دیدگان رفت

یکی «منظومه‌ی ناب کسایش» ؛ ثوابش زین اثر تا بی‌کران رفت

ز «کشکول» و، ز «لبخند کویرش» ؛ همی «گنج سعادت» جاودان رفت

به دل بودش غم «راهی سوی دوست» ؛ که اندر حسرتش، از این جهان رفت

برفت و ترک این دار فنا کرد ؛ به خاک تیره چون گنج نهان رفت

چو بودی قدر او را کس ندانست ؛ بسی افسوس، او از بین‌مان رفت

دگر «چیروک» او غم‌خانه گشته ؛ چو بلبل از میان بوستان رفت

«رحیمی» آه و افسوست چه حاصل ؛ تو را آن یار خوب و مهربان رفت

گفتنی است؛ آثار مکتوب آن شاعر توانا عبارتند از: ۱- منظومه حدیث کساء ۲- لبخند کویر ۳- گنج سعادت ۴- کشکول فدائی. ضمناً دو جلد «راهی به سوی دوست» نیز آماده چاپ و انتشار است که متأسفانه به علت عدم استطاعت مالی در زمان حیاتش موفق به انتشار آن نشد.