امیرحسین رادمنش

شهر مانند موجودی زنده ، پا می‌گیرند. توسعه و رشد پیدا می‌کند و در صورت سلامت، هزاران سال عمر می‌کند پیشرفت نموده و سلامت شهروندانش را تضمین و تأمین می‌نماید.

انسان همواره انتظار داشته است که محل سکونتش وی را پناه و ایمنی دهد . از این رو توقع وجود امنیت در میان نیازهای بشری، پس از احتیاجات اولیه، مبرم‌ترین ضرورت است که فرد را به سرعت وادار به واکنش می‌کند، به طوری که فقدان یا کمبود امنیت معادل احساس خطر و اتخاذ حالت تدافعی است.

حس امنیت در شهروندان ، نتیجه نظارت اجتماعی آنها می‌باشد، که در سایه حضور فعال و گسترده آنها در فضاهای شهری و عمومی شکل می‌گیرد.

در واقع نظارت اجتماعی و ایجاد حس آرامش و امنیت، فضای خاص خود را نیاز دارد. وجود چنین فضاهایی که شهروندان در تمام ساعات در آن حضور داشته باشند، حس تعلق شهروندان را تقویت کرده و مسئولیت‌پذیری آنها رابیشتر می‌کند به طوری که افراد به صورت کنترل کننده‌های غیر رسمی، از محدوده سکونت خود صیانت می‌کنند پیدایش چنین حسی،فضای مطلوبی را می‌طلبد که در شکل‌گیری این روحیه و ایجاد حس امنیت و آرامش روانی نقش مؤثری را ایفا می‌کند.

در واقع می‌بایست شرایط برای نظارت شهروندان بر فضاهای شهری افزایش یابد، که از طریق افزایش حضور ساکنان در عرصه‌های عمومی تأمین می‌شود. به این منظور باید،

فضاهای عمومی برای حضور و استفاده شهروندان تجهیز گردند. در این مقاله، تلاش بر این است که با معرفی و شناخت فضاهای اجتماعی و حیات اجتماعی، ارتباط میان فضاهای عمومی و خدمات عمومی و ایجاد حس امنیت بررسی گردد.

> مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

 

این خبر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا