یکی از دانشجویان دانشگاه یزد با نگارش نامه ای به مدیر دفتر نظارت و ارزیابی این دانشگاه تعریف جالبی از استاد نمونه بیان کرده است.

در این نامه که نسخه ای از آن در اختیار روابط عمومی دانشگاه قرار گرفته، آمده است:

استاد نمونه استادی است که منشی استادانه داشته باشد. به این معنا که علاوه بر داشتن جذبه و ایجاد کمی ترس در دانشجو، با دانشجو دوست باشد و باعث بشود دانشجویان به او علاقمند بشوند. استاد باید با خواستن تکلیف از دانشجو او را نسبت به درس جدی کند و با از بین بردن استرس درس (با گفتن این که همه به حق خود می رسند یا اینکه زحمت برای من مهمه یا ...) جذابیت درس خود را بالا ببرد. یعنی درس برای دانشجو هم مهم باشد هم جذاب . استاد نمونه استادی است که همه‌ی دانش خود را به خوبی منتقل کند. اهمیت این موضوع به مراتب مهم تر از این است که دانش استاد زیاد باشد ] اما نتواند آن‌را منتقل کند! [

استاد نمونه درسی را که می‌دهد ذره ذره درک کرده است و هرگونه سوالی از او پرسیده شود با تمرکز و آرامش کامل جواب می‌دهد و این استاد اگر در آن لحظه جواب به ذهنش نرسد قرار نیست هول بشود یا اینکه جوابی غلط سرهم کند، بلکه وقتی جواب را به یاد نمی‌آورد با آرامش پاسخ دادن به آن را به زمانی دیگر موکول می‌کند و حتماً  آن پاسخ را به دانشجو خواهد داد.

درب اتاق استاد نمونه همیشه به روی دانشجویان باز است و همیشه برای پاسخ‌گویی و کمک به دانشجویان حاضر است. اما استاد نمونه نباید به دانشجویان اجازه بدهد وارد حریم شخصی ‌اش بشوند (مثلاً نباید به دانشجو اجازه بدهد برای حل مشکلش به درب خانه او بیاید!)

استاد نمونه هنگام تصحیح اوراق دانشجویان، بیشتر به راه حل توجه می‌کند و این‌که آیا دانشجو این درس را فهمیده یا نه و درنهایت نمره ای که به دانشجو می‌دهد تنها بر مبنای برگه‌ی او نیست، بلکه مبنای نمره دادن او حضور فعال دانشجو در کلاس، انجام تکالیف (نه کپی کردن تکالیف!) و درنهایت نمره برگه‌ی دانشجو است. او همیشه به دانشجویان اجازه می‌دهد که برگه‌های خود را بررسی کنند ویا دلیل داشتن نمره‌ی خود را بدانند، زیرا استاد نمونه یا از عدالت خود در نمره دادن مطمئن است یا اگر مطمئن نیست ترسی از آگاه شدن از اشتباه خود ندارد.

او در کلاس همواره سعی می‌کند جو را زنده، سرشار از خلاقیت و بارش فکری، دوطرفه (صحبت کردن دانشجو واستاد به یک میزان) ، گاه خندان و به‌روز (update) نگه دارد. او همواره قبل از کلاس‌هایش درس خود را از لحاظ به‌روز بودن چک می‌کند (مثلاً در اینترنت مطالب جدید مربوط به درس را بیرون می‌آورد یا اگر بخشی از درس تغییر کرده است آن‌را تغییر می‌دهد و تکرار مکررات نمی‌کند).

جزوه‌ی استاد نمونه هرگز نباید مثل جزوه‌ی سال قبل او باشد، بلکه باید پر از اصلاح و تغییر و به‌روز شدن باشد.

استاد نمونه نه تنها خود در کلاس سخن‌گوی واحد نیست، بلکه در کلاس خود از دانشجویان خود نکاتی را می‌آموزد و این نکات را در جزوه‌ی سال بعد خود وارد می‌کند.

استاد نمونه هیچ‌گاه سلیقه‌ی شخصی، کینه یا علاقه را در نمره دهی دخیل نمی‌کند واساساً استاد خوب نمره را مبنای سنجش نمی‌داند، بلکه بیشتر، تلاش و فهم دانشجو برایش مهم است.

او مسائل روز دنیا و کشور را در داخل سخنان خود وارد می‌کند و کل ساعت کلاس را به درس اختصاص نمی‌دهد و از کوچک‌ترین مثال‌های ملموس در دنیای واقعی، برای تفهیم درس به دانشجو استفاده می‌کند.

استاد نمونه هرگاه متوجه شود که دانشجویان خسته هستند یا توانایی فهم آن‌ها پایین آمده است به نحوی خستگی آن‌ها را کاهش می‌دهد و با روش‌های مختلف توانایی فهم و استدلال آن‌ها را بالا می‌آورد (مثلا با خنداندن دانشجویان یا انجام بحث های غیردرسی و...).

استاد نمونه تمام وقت کاری خود را برای دانشجویان می‌گذارد و به غیر از استادی مسئولیت کاری دیگری نخواهد پذیرفت (عموماً) و تمام تمرکز او روی تدریس است.

سوالاتی که این استاد طرح می‌کند:

1- نه سخت است نه آسان و جواب دادن به سوالات او کاملاً وابسته است به حضور در کلاس و فهم درس.

2- هرسال متفاوت است .

3- نسبتاً طولانی است و یا تعداد آن‌ها زیاد است تا بتواند فهم کل درس را بسنجد.

4- جواب‌هایش عموماً رُند و کوتاه است (ارقام جواب).

استاد نمونه اکثراً برای درس خود پروژه ای مرتبط با درس تعیین می‌کند و نمره‌ی بالایی را برای انجام درست پروژه  درنظر می‌گیرد.

استاد نمونه دانشجویان را وادار می‌کند که تحقیقات خارجی که ترجمه نشده اند را مطالعه کنند (تحقیقات مربوط به درس خودش) تا هم زبان و ترجمه‌ی دانشجویان تقویت شود (برای ارتباط با خارج از کشور) و هم با آخرین تحقیقات دنیا مربوط به رشته‌ی خود آشنا شوند.

استاد نمونه به کارهای غیردرسی و علمی و غیرعلمی دانشجویان اهمیت می‌دهد و گاه با آن‌ها همراهی می‌کند (مثلاً به دانشجویان در برگزاری همایش‌ها و نمایش‌گاه‌های مختلف کمک می‌کند).

استاد نمونه در درس دادن هم از کتاب و هم  powerpoint  استفاده می‌کند در عین حال به دانشجویان این امکان را می‌دهد که جزوه بنویسند و هرگز تک بعدی درس نمی‌دهد. او از لوازم کمک آموزشی مثل نمودارها، جداول، شکل‌ها، فیلم‌ها و... استفاده می‌کند و همواره پویایی و گستردگی را در درس دادن خود حفظ می‌کند.

درنهایت استاد نمونه همان‌قدر که خودش برای دانشجو زمان می‌گذارد، به همان اندازه از دانشجو اهمیت، تلاش و زمان‌گذاشتن می‌خواهد.

> مطلب این صفحه را به زبان دلخواه خود ترجمه کنید

 

 

 

این خبر را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

 

value="http://www.macromedia.com/go/getflashplayer" />
مخاطبان آن لاین یزدفردا -فرداییان همیشه همراه یزدفردا در سراسر جهان

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا