غلامرضا محمدی/کویر



ای پاره پاره، نوگل خنــــــــــــــــــدان کیستـــی؟

ای پر شکسته، مرغ پریشان کیــــــــستــــــی ؟

ای مهربان ستاره، ترا آسمان کجاســـــــــــــت ؟

ای ماهپاره، شمع شبستان کیســــــــــــــتی ؟

با ناز، ای غزالِ رها،می روی چه خــــــــــــــوش

ای صید ِرسته ،خسته ی پیکان کیســــــــتی ؟

این داغ از کجاســـت چنین استخوان گـــــــــداز

می آیی از کجا؟ زشهیدان کیســـــــــــــــــــتی  ؟

 عاشقترین سوار! چرا خفته ای خمــــــــــوش ؟

از لشکر که ای و ز گـــــــردان کیســـــــــــــتی ؟

اسطوره ها به نـــام تو تعظیم می کننــــــــــــــد

ای عشق ای فســـانه زدیوان کیســـــــــــــتی؟

آرامش ِکدام دل ِشرحه شــــــــــــــــــرحه ای ؟

روحِ که ای ؟ قرارِ ِکه ای ؟ جان ِکیستـــــــــی ؟

دل می بـــرد زدست ،شمیم بهشــــــــتی ات

ای نور ِدیده ،سروِ خرامانِ کیستــــــــــــــــی ؟

آشفته حـــال ،آبله پا ،میرسی غریـــــــــــــــب
مجنونِ داغـدار ِبیابان کیستــــــــــــــــــــــــــی؟

ما مانــده چون غبار وتو ره برده تا حبیــــــــب

ای خوش رهیده ،دست بدامان کیســــــتی ؟

ای شهره در جهان شرف ،بی نشان ِخــــاک

شهرت کجاست ؟ اهل کجا ؟زان کــــیستی ؟

توفان مستی ات همه ،رقص حماسه داشت

در حیرتم که مستِ خمــــــــستان ِکیستی ؟

از نای ِاســــتخوان تو گــــلبانک ارجعی است

پیداســــــــــت ای شهید که قربان ِکیستی ؟

از ناله ای که مــــــیرود از سینه ات ، کــــویر!

پیداست در هوای ِنیستان ِکیســــــــــــــتی

 

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا