کارگردان و مستندساز یزدی گفت: جشنواره و فیلمسازی همیشه قدمی مثبت برای ارتقای فرهنگ ایرانی دارد و جشنواره ملی فیلم کوتاه سه دقیقه با ورزش هم تاثیرات مهمی در فرهنگ سازی ورزش خواهد داشت.

به گزارش روابط عمومی اداره کل ورزش و جوانان استان یزد ، رشد و تعالی هر جامعه در گرو سلامت افراد آن است که مهمترین عامل برای سلامتی ورزش به حساب می آید از این رو اداره کل ورزش و جوانان استان یزد در نظر دارد تا با دعوت از عموم مردم به ویژه هنرمندان و فیلمسازان در سراسر کشور به برگزاری جشنواره فیلم کوتاه سه دقیقه با ورزش اقدام کند. به همین دلیل به سراغ حسن نقاشی، فیلمساز و مستند ساز خوب و یزدی تبار کشورمان رفتیم که در این جشنواره هم فعالیت هایی داشته اند.

حسن نقاشی (زادهٔ ۲ امرداد ۱۳۵۴،یزد) نویسنده ، پژوهشگر ، کارگردان و مستندساز یزدی است. سوژهٔ بیشتر فیلمهای او فرهنگ و مردم شهر یزد و اساطیرِ ایرانیِ پیش از اسلام است. چندین فیلم از او جوایزی را در جشنواره‌های داخل و خارج از کشور از آنِ خود کرده‌اند.

اقای نقاشی به عنوان یک فیلمساز لطفا بفرمایید برگزاری یک جشنواره چقدر می تواند در فرهنگسازی موثر باشد؟

جشنواره های فرهنگی و هنری نقش عمده ای در فرهنگ سازی دارند ، این امر غیر قابل انکار است، شما به وضعیت شهر های موزه ای دنیا بنگرید چرا این شهر ها حتی در خاطره ی همیشگی افرادی که به آن شهر سفر نکرده اند هم جاری است؟ چرا همه ی ما می دانیم جایی از دنیا موزه ی شیکاگو ، موزه ی لندن یا موزه ی لوور وجود دارد ؟ دلیل این دانستن بی آن که از آن ها دیدن کرده باشیم چیست ؟ زیرا در نشریات روزانه ، رسانه های دیجیتال و شبکه های مجازی و سایر رسانه های شنیداری و دیداری می شنویم که بخش بزرگی از تاریخ و تمدن و فرهنگ ما در آن موزه ها برای بازدید عموم وجود دارد و این باعث ترقی مملکت ما در عرصه جهانی می شود و همین باور به شهر موزه ها کم کم به شهر فرهنگ ها تبدیل شد در این جشنواره ها سعی می شود تا با بر پایی یک رویداد مهم فرهنگی فضای شهر را شاد و رنگارنگ کند.
 
می توانید برای تاثیر جشنواره ها یک مثال بزنید؟

 یک رویداد فرهنگی چند روزه گاهی می تواند سرنوشت یک شهر را دگرگون کند . بگذارید برای درک بهتر سخنم یک مثال بیاورم ، در این یک دهه بنا بر مشغله ام که گاه به عنوان یک فیلمساز و گاه در مقام داور یا مدرس به شهر های دور و نزدیک ایران سفر کردم، بارها اتفاق افتاد یا اهالی یک شهر، شهرستان یا آبادی با حضور فیلمسازان و بر پایی جلسات متنوع تحقیقی و پژوهشی اهالی آن منطقه که به اصالت خود و ضرورت پژوهش پی برده اند سعی در تغییر و ترقی داشتند . امروز دیگر ابیانه یک آبادی منزوی در حاشیه مرکزی ایران نیست ، همانطور که میمند در پس کوهستان های کویر گرفتار فراموشی نیست، و مردمان کازرون و نیشابور به تمام اصالت های تاریخی خود فخر می فروشند . به راستی چگونه می شود که این تغییر اتفاق می افتد ؟ من با قطعیت می گویم که بر پایی فستیوال های مردمشناسی و یا جشنواره های فیلم ، چه مستند و یا داستانی ، چه با محوریت موضوعات آزاد یا با موضوعات مناسبتی همیشه قدمی مثبت و کارا برای ارتقای فرهنگ ایرانی دارد .


  چگونه می توان اثر جشنواره را تا سال ها حفظ کرد؟

اثر جشنواره اگر به معنای همان آثار و ساخته ها و نوشته ها باشد نیازمند یک فرایند آرشیوی است، اما اگر منظور حفظ تاثیر این رخداد بر فرهنگ اقلیم باشد داستان مفصل تری در بر می گیرد ما نمی توانیم با بر پایی یک یا چند دوره فستیوال انتظار تغیرات مهم داشته باشیم ، بی شک هر تحولی زمان می طلبد، اما به جرات می توان منتظر اتفاقی مثبت و درخشان بود، اگر در اصفهان دو یا سه جشنواره بسیار مهم سینمایی بر پا می شود و برای استان هزینه هایی در بر دارد به عوض تاثیرات مثبتی هم دارد که کوچکترین و ناچیز ترین آن انتشار فرهنگ عمومی آن اقلیم و جذب گردشگر است . باز عرض می کنم که این حداقل یک دستاورد است ، در نگاه کلان می توان خوشبین بود که با بر پایی فستیوال در یک شهر رفته رفته شرایط به گونه ای می شود که نه فقط دبیرخانه ، مدیران ارشد استان بلکه مردم در انتظار فرا رسیدن مجدد ایام جشنواره اند تا از آن ایام استفاده بهینه شود .

به چه جنبه ای از جشنواره ها باید بیشتر توجه شود؟

من در خصوص یزد ، بدبینم ، نگاه به فستیوال فیلم  همواره با نگاهی مادی گرایانه همراه بوده ، این که چقدر هزینه هایی متحمل می شویم ، چقدر پرسنل و چند نفر ساعت درگیر این رویداد هستند ؟ اما گویی کسی نمی اندیشد که به مدد بر پایی یک جشنواره فیلم مستقل تا چه اندازه مردمان کویر ، زندگی و آداب و رسوم و دیانت و سایر باورهایشان منتشر شده است. این همان اصلی است که در بیرون از ایران جز سیاست های اصلی خیلی از کشور های مدعی تقدم در تاریخ و فرهنگ و فلسفه اند و متاسفانه چنین حقیقتی در معادلات مالی همواره نادیده گرفته می شود .

جشنواره ملی فیلم کوتاه سه دقیقه با ورزش چگونه می تواند تاثیر گزاری لازم را در جوانان برای گرایش به ورزش داشته باشد؟

اولین شرط برای چنین امر مهمی داشتن پشتوانه است، این پشتوانگی شامل پشتوانگی معنوی و فرهنگی، مالی و اداری است اگر بتوانیم فرهنگ ورزش را به سطح جامعه بر گردانیم اقدامی بزرگ و شگفت انجام داده ایم به عقیده من آن وقت کار از تقدیر و تشکر می گذرد برای چنین کسانی که بتوانند فرهنگ ورزش را به کل جامعه ی ایرانی باز آورند باید مدال ها تقدیم کرد من چند سال پیش به سفارش شبکه سوم سیما و به تهیه کنندگی زنده یاد مرتضی ندایی فیلمی در احوال یزد ساختم  مهم احوال اجتماعی بود به مسایل مهمی رسیدم که متاسف شدم، اگر نکات مثبت یزد و یزدی ها را که در طول تاریخ زبانزد دوست و دشمن بوده اند به گوشه ای بگذاریم درک این حقیقت که در حال یزد در انواع بیماری های کشنده بالا نشینی می کند صحبت گزافی نیست در دیابت، در بیماری های قبلی، در مصرف مواد مخدر و از طرفی افسردگی ناشی از فشارهای اقتصادی و بعضی حرکات فرهنگی مثل افراط در فناوری های  مجازی ما را گوشه نشین و رخوت انگیز و خواب آلود و افسرده می کند. ببینید که این علایم تا چه اندازه با اعتیاد به مواد مخدر تشابه دارد گویی هر دو در کمین بشر خفته اند اگر بتوانیم فرهنگ عمومی ورزش را در شهر به نمایندگی از کل ایران رواج دهیم بی شک همین اتفاق به سایر نقاط ایران گسترده می شود من به این مورد خیلی خوشبینم، هر چند به دوام هر رویداد فرهنگی در یزد با وجود سیاست های کوتاه و سر دیواری بدبین و بدبین تر هستم.

فیلم های ساخته شده باید چه ویژگی هایی داشته باشند تا مخاطب را به سمت ورزش سوق دهد؟
باید مستند ساز را تشویق کنیم تا حقایق جامعه اش را ببیند، به خصوص کمی ها و کاستی ها، نبود ها و نشدن ها مگر می شود که در شهری زندگی کنی و چشم بر حقایق و محرومیت ها ببندیم؟ باید برای اشکالاتی که باعث محروم شدن مردم از ورزش هستند پول خرج کنیم و از فیلمساز بخواهیم که نقد کند، تلخی ها را بگوید و مصور کند تا بتوانیم با قدرت آن ها را از میان بریم  مستند معجزه می کند، مستند روشنگر است و این خاصیت مستند است و نباید این روح را از فیلم گرفت اگر فیلم ها فقط به ستایش و مدح شرایط بپردازد، این یعنی هم مستند مرده است و هم فرهنگ در خطر نابودی ست ... پس ویژگی مهم سینمای مستند یعنی بازتاب حقیقت را توصیه می کنم گاهی در جلسات مسولان فلان اداره یا فلان شهرداری می گویند شما که درد نشان می دهید، درمان هم تجویز کنید، به راستی فیلمساز در مقامی هست که درمان پیشنهاد کند ؟ فیلمساز به مدد دانشی که  آموخته به شما کمک می کند تا با اتکا بر فیلم او درمان اساسی یابید.


هنر چقدر می تواند به ورزش و فرهنگسازی آن کمک کند؟

هنر روح فرهنگ است، اگر فرهنگی در درون خود نقاش و معمار و موسیقی دان و شاعر نداشته باشد که دیگر فرهنگی پدید نمی آید، درد همینجاست، ریشه های ما به یک کهن الگوی مهم متصل است  به مدد همین فرهنگ است که پر از شعر و دیوانیم، پر از اشراق و تصوف، لبریز از ایمان و یکتایی زیسته ایم  مگر می شود تکه سنگی ، تکه چوبی ، برشی از مفرق و طلا در اختیار صنعتگر ایرانی باشد و هنری شگفت از آن پدید نیامده باشد، به نقوش حجاری های باستان بنگرید ، به سفالینه های اشکان به معابد خشتی و مفرغ های ساسانی ، کتابت و نگاره و شعر درسامان و سلجوق و تیمور چه ها که نمی کند این همه شگفتی در خاطر ازلی ایران از همان فرهنگی می آید که آبشخورش هنر در معنایی کمال یافته و متعالی است.

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا