احمدرضا قدیریان

قافله حسین ع به راه افتاده است. زنگ کاروان، دل های روشن را به بیداری می خواند. جان های سرشار از ایمان و دل های لبریز از آگاهی، مشتاقانه و بی پروا، پا در رکاب کرده اند و با فرزند رسول خدا ص، همراه شده اند. حسین ع، با خانه خدا وداع می کند و کعبه، زادگاه عشق و ایمان و ولادتگاه مولای متقیان ع، ناآرام و نگران سبط رسول خدا و سید جوانان اهل بهشت است. کاروان سالار، فرمان هجرت داده است. هجرت از خانه خدا به سوی رضای خدا و حرکت از زیارت خانه خدا به سوی لقای او. زنگ کاروان، زنگ بیداری است، اما در مسیر این قافله که از جاده های دشوار و جانفرسای تاریخ می گذرد، دل های خفته ای نیز به خواب شیرین غفلت تن داده اند. دل هایی که از کاروان سرافراز و پرغرور عاشورا جا مانده اند. اینچنین است که در این رهگذر تاریخی، هر روز و هر لحظه، کسانی از رسیدن به قافله حسین ع بازمی مانند. کیانند آنان که ندای یاریخواهی سید و سالار شهیدان ع را شنیدند و نشستند و نگریستند تا ننگ آن حادثه شوم تا ابد بر نامشان بنشیند؟

دل به دنیا نهادگان و راضی شدگان به زیستنی عبث و فریبنده و زودگذر، از رسیدن به کاروان عاشقان اباعبدالله ع، -وارستگان از زمین و دلبستگان به آسمان- جا ماندند.

لب فروبستگان در برابر هیاهوی ستم و بیداد و رضایت دهندگان به حاکمیت و استیلای فرمانروایان بدکار و حاکمان سنگدل از پیوستن به سپاه عدالتخواه و حق جوی سالار شهیدان جا ماندند.

خوگرفتگان به جیفه پلید و چرکین دنیا و عادتمندان به حرامخواری و دست درازی به بیت المال و حق الناس از نشستن بر سفره پاک و زلال کربلای حسینی ع، جا ماندند.

زیر پا نهادگان اخلاق و انسانیت و وجدان، تسلیم شدگان در برابر دیو مهیب دروغ و فتنه انگیزی و پیمان شکنی و اسیران ریا و تزویر از رسیدن به حماسه بزرگ اسوگان ایمان و اخلاق و اخلاص جا ماندند.

به زانو در آمدگان در برابر هیولای وحشت انگیز رعب و ترس و وحشتی که سربازان و سرسپردگان حکومت در جای جای سرزمین اسلامی، این میراث بر جا مانده از پیامبر ص و علی ع، پراکنده بودند، از حضور در میدان رزم و همرزمی با مردان و زنان شجاع عرصه کربلا جا ماندند.

دل سپردگان به مناصب و مقام های لرزان حکومتی و فریفتگان و طمع ورزان به وعده های وسوسه انگیز حکومت و ریاست، از افتخار رسیدن به مقام والای شهادت در جوار جانشین به حق پیامبر اکرم ص جا ماندند.

و چنین است که از میان آن همه داعیه داران نام مسلمانی و شیوه قرآنی که در سراسر کشور اسلامی همه روزه رو به خانه خدا نماز می گزاردند و بر محمد و آل او ص درود می فرستادند، تنها هفتاد و دو تن به کاروان فرزند رسول الله ص رسیدند و جان پاکشان را در راه خدای او بر کف نهادند و «سی مرغ گون» شایسته عروج به قاف بلند الهی و دیدار «حضرت سیمرغ» شدند.

از آن روز تا اکنون، جان های فراوانی به کاروان حسین ع رسیده اند و جان های فراوان تری از رسیدن به آن قافله کوچک اما باشکوه و سترگ جا مانده اند.

آیا ما که در این گوشه از تاریخ نفس می کشیم از کاروان پرافتخار، خوش نام و حسرت برانگیز کربلا جا نمانده ایم؟

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا