گفته مي شود قسمت عمده اي از ساخت و سازهاي شهري يزد نا ايمن است ؛ حال سوال اساسي اينجاست كه چه كسي مقصر است ؟ شهرداري و مالك مقصرند ، مجري و پيمانكار مقصرند يا نظام مهندسي و ناظر ؟

شايد هيچكدام خود را مقصر اصلي ندانند ، اما واقعيت اينستكه همه به نوعي مقصرند !

مالكاني كه چه از قشر حقوق بگير باشند يا غير حقوق بگير با قرض و قوله و وام و هزار جور بدبختي فقط به دنبال آن هستند تا سرپناهي براي خود و زن و بچه شان مهيا كنند در شرايط اقتصادي موجود  قطعا مهمترين دغدغه شان كاهش هزينه ها خواهد بود وبدون ترديد در اين ميان ايمني در جايگاههاي بعدي قرار خواهد گرفت تا جاييكه شايد حتي در مواردي از اولويت خارج شود .

شهرداري هم كه هزينه هاي زيادي دارد و بايد شهر را بچرخاند پس جاي تعجب نخواهد بود اگر اينكه حتي به مالكان توصيه شود بدون طي روالهاي قانوني كه آن هم از هفت خوان رستم دشوارتر است ! بسازند و بعدا بيايند جريمه اش را بپردازند ! واقعيت انكارناپذيري كه همه  از آن مطلعيم و به آن اذعان داريم !

مي گويند نظام مهندسي مبلغ زيادي مي گيرد در حاليكه ناظر از اول تا آخر دو يا سه بار بيشتر سر ساختمان نمي رود ، اما درد دل ناظران هم چيز ديگريست ، اينكه آيا مي دانيم يك مهندس ناظر ساختمان براي كل سهميه يك ساله اش كلا مبلغي در حدود پنج يا شش ميليون بيشتر نمي گيرد يعني ماهيانه چيزي در حدود پانصد هزار تومان ، آيا واقعا مبلغ كلاني است ؟! يا اينكه با درآمد كداميك از مشاغل با تحصيلات مشابهي همچون پزشكي يا وكالت يا امثالهم مشابهت دارد ؟! از طرفي در اكثر موارد نقشه هايي كه در عمل اجرا مي شود با نقشه هاي مصوبي كه بر مبناي آن پروانه اخذ گرديده تفاوت مي كند يعني اينكه مهندس ناظر عملا چيزي براي نظارت در دست ندارد !! و از سوي ديگر در بسياري موارد مالك و پيمانكار بسيار خوشتر دارند كه ناظر سر ساختمان نيايد چرا كه حضور ناظر برابر خواهد بود با به اصطلاح عامه گير دادن و احتمالا افزايش هزينه ها و حرف و حديثهاي ديگري كه كسي حوصله اش را ندارد !!

پس در اين ميان مقصر كيست و چه بايد كرد ؟! واقعيت اينستكه همه به نوعي مقصريم ، و راهكار اساسي اينستكه يك تغيير نگرش كلي و اساسي در تمام جامعه ايجاد شود بطوريكه ايمني به عنوان يكي از اساسي ترين اصول اوليه در تمام شئون زندگي و بويژه ساخت و سازها بصورت يك باور و فرهنگ درآيد . يادمان هست كه تا همين پانزده بيست سال پيش بيشتر افراد جامعه از وجود و كارآيي وسيله اي به نام كمربند ايمني در ماشينها بي خبر بودند اما امروزه با انجام راهكارهاي مختلف اعم از تبليغات رسانه اي يا اعمال قانون و اجبار اين نگرش كاملا دگرگون شده ؛ بدون شك ايمني در ساخت و سازها نيز چنين رويكردهايي را مي طلبد و تا اين باور عمومي در همگي ايجاد نشود همچنان بايد نگران حوادث باشيم .

تا فرداهايي بهتر

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا