بيست گونه پرنده ايراني در خطر انقراض هستند

بيست گونه پرنده ايراني در خطر انقراض هستند

بيست گونه پرنده بومي ايران و كمياب در دنيا در معرض خطر انقراض قرار گرفته و حمايت نمي‌شوند.

20 گونه پرنده در ايران در معرض خطر انقراض قرار گرفته و حمايتي از آنها صورت نمي‌گيرد. اين در حالي است كه كشورهاي پيشرو در اكوتوريسم نظير انگلستان، كانادا و آمريكا سالانه ميليونها دلار از تورهاي تماشاي پرندگان به دست مي‌آورند.
به گزارش پايگاه اطلاع‌رساني سازمان محيط‌زيست ايران، اين پرنده‌ها جزو گونه‌هاي كمياب در دنيا محسوب مي‌شوند.
در بخش‌بندي سازمان محيط‌زيست پرندگان به سه وضعيت؛ در حال انقراض، مورد حمايت و حفاظت و عادي تقسيم شده‌اند.
گونه‌هاي پرنده در معرض خطر انقراض؛ پليكان خاكستري، عروس غاز، قوي كوچك، درناي سيبري، باكلان كوچك، گيلانشاه خالدار، عقاب شاهي، عقاب طلايي، عقاب دريايي دم سفيد، عقاب ماهي خوار، هما، شاهين، بحري، بالابان، لاچين، ميش‌مرغ، هوبره، سياه خروس، اردك سرسفيد و اردك بلوطي است. اين گونه‌ها در دنيا ارزش زيادي دارد و جزو پرندگان كمياب به حساب مي‌آيد. كم‌شدن هر يك از اين پرنده‌ها به گفته دكتر "هدايت‌الله تاجبخش"، استاد دانشكده محيط‌زيست، تاثير مخرب و جبران‌ناپذيري بر طبيعت مي‌گذارد. او نبود برنامه‌هاي جامع و درازمدت براي حمايت و حفاظت از گونه‌ها را مشكل اساسي حيات وحش ايران به ويژه پرندگان اعلام كرد.
پليكان سفيد، فلامينگوها، درناها، قوها، حواصيل‌ها، لك‌لك‌ها، غواصها، باكلان مارگردن، غازپيشاني سفيد (كوچك)، غاز پا زرد، اردك تاج‌دار، اردك مرمري، اردك چشم طلايي، اردك سرسياه، اردك دم دراز، مرگوسها، اسكوترها، خروس كولي‌دشتي، بوتيمار كوچك، زنگوله‌بال، كبك دري، دراج، جيرفتي، قرقاول، كاكائي دودي، كاكائي چشم سفيد، يلوه حنايي، مينا، داركوب سبز راه راه، كوكوي خالدار، پرستو، بلبل، سار صورتي، كليه پرندگان شكاري و گوشتخوار از قبيل ساير عقابها، بازها، قوشها، قرقي‌ها، كركسها، بوف و جغدها، كوركورها، سنقرها و سارگپه پرندگان مورد حمايت سازمان محيط‌زيست ايران است. هر گونه شكار و صيد اين پرندگان ممنوع و موجب پيگرد قانوني مي‌شود.
گرچه پرويز بختياري ، پرنده‌شناس ايراني به ميراث خبر مي‌گويد:« هنوز براي راه‌اندازي تور تماشاي پرندگان در ايران برنامه جامعي تدوين نشده، ولي در كشور كانادا حدود 10ميليون نفر به كار راهنمايي تور تماشاي پرندگان اشتغال دارند و هفته‌اي يكي دو بار تور اجرا مي‌كنند. در ايران پرنده‌شناساني كه توان اجراي تور تماشا داشته باشند به 50 نفر هم نمي‌رسند.»
او در ادامه افزود:« پرنده‌هاي ايران وضعيت مناسبي ندارند. نبود آمار يكي از بزرگترين مشكلات محيط‌زيست ايران است و معمولا آمارها به روز نيست. تا وقتي آمار دقيق و برنامه‌اي جامع نداشته باشيم، اكوتوريسم جايگاه اقتصادي خودش را پيدا نخواهد كرد.»
پرنده‌هاي رده سومي كه محيط‌زيست ايران وضعيت زندگيشان را عادي اعلام كرده است، شامل كبك، تيهو، بلدرچين، كوكرها، باقرقره (قره قويلوق)، ابيا، نوك دراز، توكا، دودوك، كشيم، ساير انواع غاز، ساير انواع مرغابي، آنقوت، چنگر، كبوتر، فاخته، قمري، چكاوك، زرده پره مزرعه، زرده پره سرسياه، سار، سهره و ساير پرندگاني است كه در معرض خطر انقراض يا حمايت و حفاظت قرار ندارند.