آرا شاوردیان: میلاد حضرت عیسی مسیح (ع)، یکی از برجسته‌ترین رخدادهای تاریخ ادیان الهی است. رویدادی که نه‌تنها در سنت مسیحی، بلکه در الهیات اسلامی و حتی در اندیشه دینی یهودیت، جایگاهی تأمل‌برانگیز دارد. تولد او، فراتر از یک مناسبت آیینی، حامل پیامی جهانی است. پیامی که انسان را به محبت، عدالت، فروتنی و همزیستی مسالمت‌آمیز فرا می‌خواند و در روزگاری که جهان با بحران‌های اخلاقی و انسانی مواجه است، همچنان طنین‌افکن باقی مانده است.

بر اساس اناجیل، میلاد مسیح با نشانه‌هایی از سادگی و معنویت همراه است. در انجیل لوقا آمده است: «و او را در قنداق پیچید و در آخور خوابانید، زیرا که در مهمان‌خانه جایی برای ایشان نبود» (لوقا ۲:۷). این تصویر، نمادی گویا از ماهیت پیام مسیح است. پیام‌آوری که نه با قدرت و زور، بلکه با فروتنی و اخلاق، راه اصلاح انسان و جامعه را نشان داد. در همان روایت، فرشتگان تولد او را با پیام «صلح بر زمین و خشنودی در میان انسان‌ها» بشارت می‌دهند. عبارتی که به‌درستی، جوهره رسالت مسیح را بازتاب می‌دهد.

در سنت مسیحی، عیسی مسیح تجسم «کلمه الهی» دانسته می‌شود؛ چنان‌که در انجیل یوحنا آمده است: «و کلمه جسم گردید و در میان ما ساکن شد» (یوحنا ۱:۱۴). این آموزه بر پیوند میان امر الهی و زیست انسانی تأکید دارد. و تعالیم اخلاقی مسیح، از محبت و گذشت تا یاری رساندن به محرومان و نفی خشونت ، او را به نمادی پایدار در تاریخ اخلاق انسانی بدل کرده است.

اهمیت میلاد مسیح در اسلام نیز جایگاهی رفیع دارد. قرآن کریم، حضرت عیسی (ع) را از پیامبران بزرگ الهی می‌داند و تولد او را معجزه‌ای آشکار معرفی می‌کند. در سوره مریم آمده است: «قَالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتَانِیَ الْکِتَابَ وَجَعَلَنِی نَبِیًّا» (مریم: ۳۰). این آیات، ضمن تأکید بر عبودیت و نبوت عیسی، نشان‌دهنده پیوند عمیق میان مسیحیت و اسلام در تکریم این شخصیت الهی است. جایگاه ممتاز مریم مقدس (س) در قرآن نیز، گواهی روشن بر احترام اسلام به روایت میلاد مسیح است.

در امتداد این پیوندها، نسبت حضرت محمد (ص) با حضرت عیسی مسیح (ع) نیز واجد اهمیت است. در سنت اسلامی، پیامبران الهی حلقه‌هایی به‌هم‌پیوسته از یک زنجیره واحد هدایت تلقی می‌شوند و قرآن بر ایمان یکپارچه به همه آنان تأکید می‌ورزد: «لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ» (بقره: ۲۸۵). آموزه‌های مشترک محمد (ص) و مسیح (ع) در دعوت به صلح، کرامت انسانی، عدالت‌خواهی و نفی ستم، نشان می‌دهد که اختلافات تاریخی نباید مانع درک ریشه‌های مشترک این دو سنت بزرگ دینی شود.

در جهان معاصر که با جنگ‌ها، خشونت‌های سازمان‌یافته، گسترش نفرت و فروپاشی تدریجی ارزش های الهی مواجه است، بازخوانی پیام میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) ضرورتی فراتر از یک آیین مذهبی است. این میلاد، یادآور حقیقتی بنیادین است: امکان همزیستی مسالمت‌آمیز ادیان الهی و بازگشت به ریشه‌های مشترک معنوی که همواره انسان را به صلح، عدالت و کرامت فراخوانده‌اند.

میلاد حضرت عیسی مسیح (ع)، در نهایت، جشن تولد یک پیام است؛ پیامی که پیروان ادیان الهی را به گفت‌وگو، همدلی و مسئولیت مشترک در قبال سرنوشت بشریت دعوت می‌کند. این پیام، بر وحدت معنوی انسان‌ها و تعهد جمعی آنان برای پاسداشت شأن و کرامت انسانی تأکید دارد و یادآور می‌شود که صلح و عدالت، نه مفاهیمی انتزاعی، بلکه وظایفی الهی و انسانی‌اند. جهانی که امروز بیش از هر زمان دیگر با بحران معنا و اخلاق روبه‌روست، نیازمند احیای همین ارزش‌های مشترک الهی و بازگشت به پیام‌های نجات‌بخشی است که مسیحیت و اسلام، در گوهر خود حمل می‌کنند.

نمایندهٔ مسیحیان ارمنی شمال ایران در مجلس شورای اسلامی 

• نویسنده : یزدفردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا