از نظر آقای قالیباف هولوکاست یک مسئله تاریخی و نه سیاسی است، دارای مصرف داخلی است، هزینه زاست، با هدف کاسبکاری توسط سیاست بازان مطرح شده است، فرصت بهانیه جویی و ایجاد اجماع علیه جمهوری اسلامی را فراهم می کند و ... . این سخنان محمد باقر قالیباف از اختلافی 180 درجه با دیدگاه های رهبر انقلاب درباره هولوکاست برخوردار است. بر این اساس وضعیت محمدباقر قالیباف از دو حال خارج نیست. قالیباف یا دیدگاه های رهبر معظم انقلاب درباره سیاست خارجی و مسئله هولوکاست را از اساس قبول ندارد که در این صورت تکلیفش مشخص است. یا اینکه او آنقدر از فضای سیاسی پرت افتاده که حتی طی 8 سال گذشته کمترین اطلاعی از دیدگاه های رهبر انقلاب در حوزه سیاست خارجی و به خصوص مسئله هولوکاست پیدا است.

در فضای سیاسی محمد باقر قالیباف از هیچ وجهه دیپلماتیکی برخوردار نیست و بیشتر به عنوان مدیری اجرایی شناخته می شود. هیچ کس قالیباف را کارشناس سیاست خارجی نمی داند. به نظر می رسد این نقیصه شهردار تهران در شرایطی که علی اکبر ولایتی –دیگر عضو ائتلاف 2+1 - از وجه بسیار خوبی در حوزه دیپلماتیک برخوردار است، برای او آزار دهنده است. نگاهی به مصاحبه شبه سفارشی شهردار تهران با خبرگزاری تسنیم - که صرفا پیرامون سیاست خارجی تنظیم شده است - این فرضیه را تقویت می کند که قالیباف مایل است هرطور شده برای خود وجهه ای دیپلماتیک ایجاد کند. می توان تصور کرد اگر قالیباف بخواهد ضعف وجهه فرهنگی اش در قیاس با غلامعلی حداد عادل –دیگر عضو ائتلاف 2+1 – را جبران کند، چه فاجعه دیگری پدید خواهد آمد.

با این وجود هیچ دردی بی درمان نیست. می توان به جای خانواده و اطرافیان، با مشاوران باسواد در حوزه سیاست خارجی و فرهنگ مشورت کرد. می توان ابتدا معنای تکنوکراسی و تاریخ مصرف آن را فهمید، سپس اظهار نظر کرد. بهتر است ابتدا فکر کرد و سپس سخن گفت، نه برعکس. در میدان سیاست بیش از آنکه نیاز به استفاده از عضلات باشد، باید مغز را به کار انداخت. در این صورت قطعا نتیجه حمله به سیاست خارجی محمود احمدی نژاد، مخالفت با دیدگاه های صریح رهبر عزیز انقلاب نخواهد بود.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا