بهره سوم: تغییر رویكرد امریكا در جنگ های آینده

وزارت دفاع امریكا برای كاهش مخاطرات و عدم قطعیت آینده از رویكرد تهدید- محور كه محرك آن مطالبات توسعه نیرو است و حاصل دوران جنگ سرد می باشد به سمت رویكرد برنامه ریزی توانمندی- محور كه محرك آن مفاهیم عملیاتی مشترك هستند، حركت می كند. تمركز این رویكرد بیش از آنكه متوجه نام دشمنان و مكان درگیری با نیرویهای مشترك یا حمله به منافع آمریكا باشد؛ بر چگونگی شكست دادن طیف گسترد ه­ای از قابلیتها و توانمندیهای مورد استفاده هر دشمنی استوار است.

آمریكا به منظور كاهش ریسك عدم قطعیت آینده به دنبال پیش بینی طیف گسترده ای از قابلیتها و توانمندیهایی است كه ممكن است دشمن بر علیه امریكا به كار گیرد و هم چنین تعیین توانمندیهای لازم و مورد نیاز جهت مقابله با هر گونه درگیری و بحران.[1]

 الف) ایجاد نیروی مشترك

 با توجه به چالشهای پیشرو آمریكا در جنگ های آینده، آمریكا شروع به طراحی و سازماندهی نیرویی تحت عنوان نیروی مشترك نموده است كه قرار است در صحنه نبرد آینده به عملیات بپردازد. این نیرو خود از گروههایی تحت عنوان گروههای نیرو تشكیل شده است و این گروهها بیش از آنكه به كمیت توجه داشته باشند به ماموریتی كه باید انجام دهند متمركز هستند. در واقع مفاهیم عملیات مشترك به شرح چگونگی انجام عملیات نیروی مشترك در 15-20 سال آینده می پردازد و از طریق مرتبط ساختن رهنمودهای راهبردی با كاربرد یكپارچه توانمندیهای نیروی مشترك، یك محیط عملیاتی برای تحول نیروهای مسلح امریكا فراهم می سازند. این مفاهیم از طریق ایجاد تغییر در دكترین، سازمان، آموزش، تجهیزات، رهبری، نیروی انسانی و امكانات پایه و اساسی، توسعه و اكتساب توانمندیهای جدید را پدید می آورد. [2]

 ب) نیروی مشترك در آینده چگونه خواهد جنگید؟

در این بخش ویژگی های نیروی مشترك آینده بیان شده و به طور گسترده در مورد نحوه سازماندهی، برنامه ریزی، آماده سازی و انجام هدایت عملیاتها شرح داده خواهد شد.

این نیرو چگونه عمل خواهد گرد؟

1- دستیابی به درك مشترك از تمامی ابعاد فضای جنگ از طریق نیروی مشترك

درك فضای جنگ با برنامه­ریزی درمقابل توانمندیهای[3] پیش بینی شده ی دشمن یا دیگر عوامل احتمالی نامترقبه آغاز می شود. این توانمندیها از طریق مطالعه عمیق محیط عملیاتی از جمله ارزیابی­های عملیاتی با استفاده از كسب اطلاعات مستند و دقیق شناسایی خواهد شد. همچنین همكاری امنیتی و كسب اطلاعات مستند، درك فزاینده­ای از موقعیتها و نشانه­ها و علایم  هشدار دهنده در اختیار فرمانده نیروی مشترك قرار می دهد. نیروهای مشترك از طریق همكاری امنیتی با كشورهای دیگر به ایجاد روابط  و درك منطقه ای كمك می كنند.

2- اخذ تصمیمات مشترك و اقدام سریع تر از دشمن توسط نیروی مشترك

 برتری تصمیم گیری و توانمندی های سریع الاستفاده به نیروی مشترك، امكان به دست گرفتن ابتكار عمل به منظور تضمین آزادی عمل را فراهم می سازد. آمریكا با مجبور ساختن دشمن به ایجاد تغییر در راهبرد خود، تغییر در خطوط عملیات یا به كارگیری نیروهایش، كنترل موقعیت و سرعت عملیاتی را در اختیار می گیرد. نیروی مشترك می تواند هم نقش حمایت كننده و هم حمایت شونده را ایفاء كند. نیروی مشترك با توجه به شرایط مورد نیاز برای دستیابی موفقیت آمیز به اهداف راهبردی، قادر به خاتمه دادن به یك عملیات خاص است. در واقع  نیروی مشترك بعد از دستیابی  به اهداف نظامی خود به نقش حمایتی و بازگشت به عملیات های عادی و یا انجام یك نبرد دیگر می پردازد.

3- انطباق با قلمرو، اندازه و روش

نیروهای مشترك با توجه به موقعیت و وضعیت نیروهای مسلح امریكا به ایمن سازی سرزمین اصلی، پایگاهها و مناطق راهبردی برای نیروهای مشترك اعزامی می پردازند. با توجه به ماهیت دشمنان بالقوه، به یك رویكرد انطباقی نیاز است تا اطمینان حاصل شود كه عملیات ها به هدف مطلوب خود می رسند. به منظور حداكثر سازی سرعت و اثر بخشی اقدامات امریكا برای رسیدن به یك هدف مطلوب، ارزیابی تغییرات در سیستم دشمن باید به طور پیوسته انجام شود. این ارزیابی ها به فرماندهان امكان انطباق و بهره برداری از این تغییرات و یا تعدیل آن ها را خواهد داد. نیروی مشترك باید این ظرفیت را داشته باشد كه در عین حال كه در یك عملیات خاص عمل می كند؛ آماده تغییر وضعیت عملیاتی و جابه جا شدن به منظور انجام یك عملیات دیگر كه ممكن است در همان منطقه عملیاتی یا منطقه ای دیگر صورت گیرد، باشد.

 به عبارت دیگر نیروی مشترك در عین حال كه باید در خط مقدم بودن خود را حفظ كند؛ می بایست قادر به انجام یك عملیات دیگر (سازماندهی جدید) باشد و یك حمله نظامی كاملاً متفاوت را بدون اتكای گسترده به كشور میزبان[4] یا زیر ساختهای كشورهای دیگر انجام دهند.

4- اعزام سریع[5]

 واحدهای برگزیده نیروی مشترك فوراً آمادگی اجرای عملیات هستند؛ حتی در نبود زیر ساختهای پیشرفته و توسعه یافته. به كارگیری سریع نیروهای مشترك دایمی یا چرخشی و نیروهای واكنش سریع همراه با تجهیزات فضا- پایه، توانمندیهای درگیری اولیه را فراهم ساخته و موجب تسهیل حضور و استمرار نیروهای اصلی می شود. توانمندیهای واكنش سریع هماهنگ با دیگر ابزارهای قدرت ملی فضای جنگ را شكل می دهد و شرایط اولیه را برای دستیابی به اهداف راهبردی ایجاد می كنند و همچنین  دسترسی مطمئن تر را فراهم می سازد و استقرار زیر ساخت مورد نیاز را آماده می­كند.

5- ایجاد و تداوم اعمال فشار مداوم در فضای جنگ تا زمانی كه به صورت كوتاه مدت یا بلند مدت به اهداف راهبردی یا عملیاتی دست یافته شود.

فرماندهان به صورتی پویا از مانور نیروها، درگیریهای دقیق و عملیلات اطلاعاتی جهت اعمال فشار فوری و مداوم بر دشمن، جلوگیری از در اختیار گرفتن گزینه های مختلف توسط دشمن و مشكل تراشی توسط او بهر ه گیرند. فرماندهان باید این انتظار را داشته باشند كه دشمن دست به فعالیتهای پیشگیرانه یا اقدامات دیگر جهت مقابله با اقدام نیروی مشترك دست می زند. نیروی مشترك باید توانمندی درگیر شدن پایدار در عملیاتهای طولانی و فرسایشی، هنگامی كه بحران به سرعت خاتمه نمی یابد، را داشته باشد و توانمندی لازم جهت چرخش نوبتی نیروها جهت افزایش توانمندیهای رزمی مطلوب را حفظ نماید.

6- متلاشی ساختن، منحرف ساختن یا نابودی هر نوع دشمنی با استفاده از تركیبی از ابزارهای كشنده و غیر كشنده (رویكرد تاثیر- محور)[6]

رویكردی كه نیروی مشترك در نبرد آینده اتخاذ كرده است رویكرد تاثیر محور است كه در آن دشمن به شكل یك سیستم شبكه ای پیچیده در نظر گرفته می شود. یكی از بخش های برنامه ریزی مشترك شامل شناسایی و بهره گیری از روابط، وابستگی ها، آسیب­پذیریها و قوتهای حیاتی سیستم های دشمن است. پیامد مطلوب این رویكرد اثرات خاصی است كه موجب برهم زدن رویه تصمیم گیری دشمن و تغییر نیت[7] و قصد او، كاهش توانمندی و وادار ساختن او به تسلیم شدن در برابر اراده امریكا می شود .

 7- اعزام و  حفظ نیرو در حمایت از نبردها و منازعات چند گانه ی هم زمان، توزیع شده و غیر متمركز[8]

ممكن است برای دستیابی به اهداف راهبردی،  نیازی به عملیات های گسترده نباشد، بلكه نیاز به شماری عملیاتهای توزیع شده با هدفی یكسان و مشترك باشد . نیروی مشترك به انجام عملیاتهای توزیع شده  می پردازد تا نقاط  قوت خود را علیه نقاط آسیب پذیر و نقاط ضعف حیاتی دشمن منطبق سازد.

نیروی مشترك آینده باید قادر به انجام و هدایت و پشتیبانی عملیات غیر خطی توزیع شده در یك فضای جنگ منفرد باشد. علاوه بر این نیروی مشترك باید قادر به انجام واكنش مناسب در مقابل فوریتهای مختلف ناشی از اهداف راهبردی باشد. چنین عملیاتهایی را می توان به صورت چند جانبه و چند بعدی در مكان مختلف منطقه ای، جهانی علیه نقاط آسیب پذیر و حساس توزیع شده دشمن انجام داد. در عملیات نیروی مشترك باید یك تداوم همیشگی در فرآیندهای اعزام، به كارگیری و استقرار مجدد نیروها وجود داشته باشد تا از ایجاد وفقه در عملیات جلوگیری شود. نیروهای واكنش سریع در مرحله اول عملیاتها باید دارای سطح خاصی از خود اتكایی باشند. در ورای این مرحله یك سیستم لجستیك توزیعی و چابك با دسترسی غیر موازی، حمایت لازم برای عملیات مداوم توزیعی را فراهم خواهد ساخت.

8- انجام موفقیت آمیز تمامی امور فوق در یك محیط  آكنده از تعامل داخلی و یك محیط چند ملیتی

دستیابی به برتری همه جانبه  نیازمند هماهنگی كامل با متحدان داخلی و چند ملیتی است. رسیدن به اهداف مطلوب و راهبردی، نیازمند یك نیروی مشترك تركیبی و شبكه ای و هم چنین تعامل پذیری با متحدان داخلی و چند ملیتی است.[9]

ج)ویژگیهای نیروی مشترك

برای تحقق توانمندیهای فوق، نیروی مشترك آینده باید از ویژگیهای ذیل برخوردار باشد .

1- یكپارچگی كامل

نیروی مشترك باید به سمت عناصری كاملاً یكپارچه با كاركردها و توانمندیهای متمركز بر یك هدف خاص حركت كند. آموزش مشترك، سیستم های تعامل پذیر و حذف شكافهای بین عناصر كاركردی، موجب افزایش این یكپارچگی می شود. یكپارچگی كامل نیازمند گسترش بیشتر چارچوب ذهنی مشترك از سطح فرماندهی رزمی موجود تا ستاد مركزی است. هم چنین نیاز به یكپارچگی و هم زمانی بیشتر در میان نیروهای عملیاتی جهت انجام اقدامات تاكتیكی مشترك در سطوح مناسب نیز حس شود.

2- واكنش سریع

نیروی مشترك باید قابلیت اعزام سریع،  به كارگیری سریع و حضور مداوم را دارا باشد. این نیروها باید برای بكارگیری فوری و انجام عملیات های پایدار در محیط های دشوار شكل دهی شوند.

3-    شبكه ای

نیروی مشترك از نظر زمانی و هدف مرتبط و هماهنگ است. نیروی مشترك از اطلاعات و انتشار تقریباً هم زمان آنها به منظور تبدیل این اطلاعات به اقدام بهره خواهد گرفت . نیروی مشترك شبكه ای با ایجاد فضای لازم برای نیروهای پراكنده و برخوردار كردن آنها از مانور و ارتباطات موثر ، به اشتراك گذاشتن یك تصویر عملیاتی مشترك و دستیابی به هدف مطلوب موجب افزایش اثر بخشی[10] عملیاتی می شود.

یك نیروی مشترك شبكه ای توانایی دستیابی خود را افزایش می دهد. این شبكه شامل شركای داخلی و چند ملیتی، منابع دانشگاهی و صنعتی و هم چنین شامل لینكهای فنی و روابط شخصی ایجاد شده از طریق آموزش و جلسات خودمانی است. نیروی مشترك شبكه ای قادر خواهد بود تصوری دقیق از فضای جنگ مبتنی بر توانایی كسب اطلاعات یكپارچه، مراقبت و شناسایی، اطلاعات و مشاهده كامل تجهیزات ارائه دهد .

4- غیر متمركز :

به توصیف نیروی مشتركی می پردازد كه موجب افزایش قدرت توانمندیهای مشترك یكپارچه شود و در عین حال به روش مشترك در سطوح پایین تر عمل می كند. این نیروها از برنامه ریزی هماهنگ و دانش مشترك به منظور تقویت فرماندهان فرعی توزیع شده در یك فضای جنگ ناپیوسته جهت تصمم گیری و اقدام استفاده می كنند.

5- انطباق پذیری

نیروی مشترك آماده پاسخ گویی سریع به هر گونه دشمنی با استفاده از تركیبی از توانمندیهای مناسب است. این امر نیازمند نیروهای چند منظوره و چابك است كه آماده بكارگیری و تغییر اندازه بوده و قادر به انطباق توانمندیهای اساسی به شیوه چند منظوره، آن گونه كه نیازها و مطالبات ماموریتی دیكته می كند، باشد، بدون آن كه توانمندیهای عمده عملیاتی از دست بروند. انطباق پذیری این اطمینان را به وجود می آورد كه نیروی مشترك می تواند به سرعت تغییر ماموریت دهد.

6- برتری تصمیم گیری[11]:

وضعیتی است كه در آن تصمیمات آگاهانه تری اتخاذ شده و سریع تر از آن كه دشمن بتواند واكنش نشان دهد، پیاده می شوند؛ به گونه ای كه نیرو قادر به شكل دهی موقعیت یا واكنش در مقابل تغییرات بوده و درنهایت ماموریت خود را با موفقیت انجام دهد. نیروی مشترك به منظور تسهیل این امر باید به برتری اطلاعاتی[12] دست یافته و آن را حفظ نماید.

7-كشندگی

این ویژگی توانمندیهای رشد یافته­ی نیروی مشترك برای تخریب و نابودی دشمن و یا سیستم های او درتمام شرایط و محیط ها را توصیف می كند و شامل تجهیزات جنبشی و یا غیر جنبشی[13] است كه با استفاده از پیشرفتهای فناورانه دقت آنها را بالاتر برده و قدرت تخریب اهداف را در بردهای بلند و كوتاه افزایش می دهد.

ادامه دارد...

پی نوشتها: