سرویس فرهنگی یزدفردا :در جهت همراهی با کنگره مولانا کمال الدینی (شمس الدین) محمد وحشی بافقی بزرگمرد ادبیات ایران که از سرزمین آهن و فولاد شهر بافق واقع در استان یزد به دنیا معرفی شده است

یزدفردا در جشنواره فرهنگی این بزرگمرد خطه کویر اقدام به برپایی جشنواره فرهنگی اشعار و مطالب مرتبط با وحشی بافقی نموده است و در این راستا غزل "

.در ستایش پیغمبر اکرم «ص »:

کـسـی مسـیح شـود در سـراچـه افـلاک/

کـه پــا چــو مـهـر مـجــرد کـشــد ز عــالـم خــاک

" را در ادامه می خوانید: روحش شاد

در ستایش پیغمبر اکرم «ص »

کـسـی مسـیح شـود در سـراچـه افـلاک	کـه پــا چــو مـهـر مـجــرد کـشــد ز عــالـم خــاک
بـه سـیل خـیز حـوادث اسـیـر کـلـبـه گـل	ز طــاق خــانـه نــشــیـنــد بــه زیـر مــوج هـلــاک
مـقـیم کـشـتـی نوح اسـت در دم تـوفـان	کسـی که سـاخـتـه چـون مرغ خـانه در خـاشاک
چه برده آرزوی قصر و گلشنی ز تو هوش	کــه غــیــر آرزوی آن کــســی نــبــرده بــه خــاک
خـطی طلب که شـوی مالک ممالک قرب	کـــجــــا بــــری دم مـــردن قـــبــــالـــه امـــلـــاک
ز چرخ عربـده جو غافلی که بـر سر تست	به هوش باش که بد سرکشی ست این بسراک
مـجـو ز شـعـلـه فـروز سـتـیزه خـاتـم مهر	چـــرا کــه پـــیــشــه زرگــر نــیــایــد از ســـکــاک
بـه زیر دسـت بـود صاف دل ز مسند جـاه	کـه آب مـیـل کـنـد بــیـشـتــر بــه ســوی مـغـاک
رخـش سـیـاه کـه از بـهـر چـرک دنـیـایـی	نــهــد بــه هــر کــف پــارو چــو کــیــســه دلــاک
تـرا هوای دری در سـر اسـت و سرگرمی	کـه در ســرش رودت ســر چــو مـثــقـب حــکـاک
چـرا نـمـی طـلـبـی مـهـر در ز بـهـر وجـود	کـه هـسـت زیـنـت بــحـر جـهـان بــه گـوهـر پـاک
مـحــمـد عـربــی مـنـشــاء حــکـایـت کـن	کــه کــرده زیــب قــدش را بـــه جــامــه لــولــاک
قمر بـه حجـله چرخ از عروس معجـزه اش	نـمـود گــرد گــریـبــان بــه یـک مــشــاهـد چــاک
جـهانیان ز عطـایت چـنان شـدند سـخـی	کـه نـیـسـت در دگـری جــز مـه صـیـام امـســاک
تــو آن بــراق سـواری کـه در شـب اســرا	گــذشــتـــه ای ز بـــیــابـــان لــامــکــان چــالــاک
مـجـره بـاز شـبـی خـواهد آنچـنان عـمری	کــه در رکــاب تــو افــتـــاده بـــود چــون فــتــراک
اشــاره تــو اگـر زور ســاعـدش بــخــشـد	بـه نـیـزه گـاو کـمـک از زمـین کـشـد بـه سـمـاک
گــزنــد دیـده تــومــار جــرم را تــو عــلــاج	چــنــانــکــه عــلــت افــعــی گــزیــده را تــریــاک
کـجـا بـه ملک کـمال تـو پـای عـقـل رسـد	کــه عــالــمــیـســت از آنـســوی کــشــور ادراک
بـه سـوی من نگـر از لـطـف یا رسـول الله	بــبــیــن بــه ایـن دل پــرخــون و دیــده نــمــنــاک
شود چو چشم پـرآبـم هزار کشتـی غرق	دمــی کـــه قـــلــزم خـــونــاب دل زنــد کـــولــاک
در آتـشیم چـو وحشی ز سوز سینه ولی	چـوهسـت قطره فشـان ابـر رحـمت تـو چـه بـاک
سـحـاب لطـف بـبـاران بـه ما سـیه کـاران	کــه حــرف نـامــه عــصــیـان مــا بــشــویـد پــاک